Τι κάνεις Βόλφγκανγκ; Κουκιά σπέρνω.
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως αυτός ο κύριος φαίνεται να κουμαντάρει ολόκληρη την Ευρώπη. Από πού κι ως πού;
Οι ευρωπαϊκοί λαοί δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ακριβώς τι συμβαίνει. Δεν μπορούν να κατανοήσουν πως η Γερμανία επέλεξε να κατακτήσει για τρίτη φορά την Ευρώπη μέσα σε 100 χρόνια με τη διαφορά να αφήσει τα όπλα στην άκρη. Εξοντώνει τους λαούς διαφορετικά. Με καθημερινό αργό θάνατο. Από όπου περνά το Δ’ Ράιχ τα πάντα ισοπεδώνονται.
Κανείς δε συγκινείται και κατά συνέπεια κανένας δε γλυτώνει.
Ούτε αυτοί που οικειοθελώς παραδίδονται, σαν εμάς καλή ώρα. Ούτε όσοι λένε έστω ένα αρχικό “όχι” όπως οι κύπριοι αδερφοί μας που σε πολύ απλά λόγια καταστράφηκαν.
Το λυπηρό είναι πως αυτή η Ευρώπη δείχνει να στερείται ηγετών. Κάποτε υπήρχε ένας Μιτεράν, ένα Γκονζάλεθ, μια Θάτσερ, ένας Ντελόρ. Δεν ήταν εύκολο να τους επιβληθείς. Ακόμη κι εμείς είχαμε έναν Ανδρέα Παπανδρέου ή έναν Κώστα Μητσοτάκη που στο εξωτερικό ζύγιζαν πολύ περισσότερα κιλά από τον αναιμικό Αντώνη Σαμαρά. Σήμερα ξοφλημένοι ντόπιοι πολιτικοί όπως ο Μπαρόζο μετακομίζουν στις Βρυξέλλες. Μέχρι και το όνομα του δικού μας Σημίτη, του πρωτεργάτη της καταστροφής μας, είχε παίξει παλαιότερα. Εκεί κατήντησε το όραμα του Ντε Γκολ.
Το Δ’ Ράιχ έχει επεκταθεί σχεδόν παντού. Αλλάζει τα πάντα. Κουρεύει καταθέσεις και διαλύει κοινωνικά συμβόλαια από τη μια, μαζεύει το χρήμα και υποδέχεται έμψυχο δυναμικό από την άλλη.
Ούτε ερπίστριες, ούτε στούκας, ούτε φούρνοι…
Οι πόλεις δεν είναι βομβαρδισμένες. Κι όμως έχουν όλα τα χαρακτηριστικά μιας τέτοιας ενέργειας.
Οι γονείς μας βλέπουν τους κόπους δεκαετιών να χάνονται, εμείς καταδικασμένοι δίχως παρόν τα παιδιά μας σε μια χώρα με αβέβαιο μέλλον.
Το ζητούμενο είναι πότε θα αποφασίσουμε να σηκώσουμε κεφάλι και να ανασυνταχθούμε. Πότε θα επιχειρήσουμε μια νέα απόβαση στη “Νορμανδία” ώστε να σταματήσουμε μια και καλή την υποδούλωση των ευρωπαϊκών λαών.
Οι Γερμανοί ΔΕΝ είναι φίλοι μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου