Είμαστε μάρτυρες ενός πολέμου νεύρων. Το Κρεμλίνο μάλλον δεν έχει λάβει μια τελική απόφαση σχετικά με την τύχη της Κριμαίας, αλλά η Μόσχα ενεργεί γρήγορα και χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η Δύση. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν θεωρεί ότι η Ρωσία είναι όπως και στην εποχή του Αλεξάνδρου Γ'. Έχει μόνο δύο συμμάχους: το στρατό και το στόλο.
Ο Πούτιν πιστεύει ότι μπορεί να αποτρέψει έναν μεγάλο πόλεμο αργότερα - από μια περιορισμένη στρατιωτική δράση τώρα. Η Ρωσία θέλει να αποφευχθεί η αιματοχυσία στην Κριμαία, έτσι και οι δυνάμεις που ενεργούν επί τόπου για λογαριασμό της Μόσχας, ελέγχουν όλες τις οδούς επικοινωνίας από και προς την Κριμαία. Αυτό πρόκειται να αποτρέψει τις μονάδες των ουκρανικών στρατευμάτων, ή τους Ουκρανούς εθνικιστές, να διεισδύσουν στην Κριμαία. Την ίδια στιγμή, η Κριμαία θα λάβει οικονομική βοήθεια από τη Ρωσία. Θα υπάρξουν συζητήσεις με τους Τατάρους, για να μην επεκταθεί η σύγκρουση. Αλλά ο στόχος δεν έχει ακόμη καθοριστεί.
Η Δούμα στη Μόσχα ετοιμάζει επί του παρόντος ένα νόμο που θα διευκολύνει την προσχώρηση της Κριμαίας στην Ρωσική Ομοσπονδία, αλλά ο πιο σημαντικός άνθρωπος, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, δεν έχει ακόμη αποφασίσει τι να κάνει με την Κριμαία. Είναι άλλωστε πολύ νωρίς για μια τελική απόφαση, η κατάσταση στην Ουκρανία αλλάζει ραγδαία.
Ο Πούτιν πιστεύει ότι πρέπει να δράσει γρήγορα, αποφασιστικά, και αν χρειαστεί - επώδυνα. Αυτός δείχνει αυτή τη στιγμή την στρατιωτική του δύναμη για να συνειδητοποιήσει το Κίεβο ότι η παρέμβασή του στην Κριμαία δεν έχει νόημα. Η Ουάσιγκτον πρέπει να αναγνωρίσει ότι θίγονται καίρια συμφέροντα της Ρωσίας στην Κριμαία. Όποιος δεν το κατάλαβε αυτό, πάει γυρεύοντας.
Υπάρχει μια έντονη αντίδραση που ταιριάζει στον χαρακτήρα του Πούτιν. Δεν έχει καμία εμπιστοσύνη έναντι των Ουκρανών. Ανάμεσα σε αυτούς που έχουν έρθει τώρα στην εξουσία, μπορούν να βρεθούν ακόμη και μερικοί που δεν κρύβουν το γεγονός ότι είναι ανοιχτοί εχθροί της Ρωσίας, όπως ο Ντμίτρι Γιαρός, για παράδειγμα, ο επικεφαλής του «Δεξιού Τομέα». Η Κριμαία είναι ένα ευαίσθητο σημείο για το Κίεβο, και στο παρελθόν Ουκρανοί εθνικιστές έκαναν αρκετές φορές την παρουσία τους στην χερσόνησο.
Η Ρωσία πιστεύει ότι η ΕΕ έχει ωθήσει τον Βίκτορ Γιανουκόβιτς, χέρι-χέρι με την μαχόμενη αντιπολίτευση, μακριά από την εξουσία. Η Ευρώπη παραμένε αμαρτωλά σιωπηλή, όταν η συμφωνία παραβιάστηκε πριν από μία εβδομάδα υπό την πίεση του κινήματος της Μαϊντάν. Ο Πούτιν και η Ρωσία έχουν δαιμονοποιηθεί τόσο διεξοδικά τους τελευταίους μήνες στη Δύση.
Ο Πούτιν συγκρίνεται στην Δύση με τον Καντάφι ή τον Άσαντ. Η εικόνα της Ρωσίας που καλλιεργείται στην Δύση είναι τόσο άσχημη, που το Κρεμλίνο δεν έχει τίποτα να χάσει. Η Δύση έχει χάσει την επιρροή της στο Κρεμλίνο. Αυτή η στάση ενισχύθηκε κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Στη Ρωσία, δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι ο Δυτικός Τύπος λαχταρούσε ότι στο Σότσι θα πρέπει να συμβεί κάτι κακό.
Οι δυτικές περιοχές της Ουκρανίας δεν ήταν ποτέ πραγματικά μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, ποτέ δεν είχαν κοινωνικοποιηθεί ρωσικά. Στα νότια και ανατολικά, οι οικονομικά ισχυρές περιοχές, για την Ρωσία θα μπορούσε να προκύψει μια φιλική κατάσταση. Μια ομοσπονδιοποίηση είναι μια επιλογή. Η Μόσχα θα έχει μεγαλύτερη επιρροή στα νότια και ανατολικά, η εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, ωστόσο, θα γίνεται στο Κίεβο. Μια τέτοια Ουκρανία δεν θα μπορούσε βέβαια να είναι μέλος του ΝΑΤΟ, ούτε της ΕΕ. Τα όνειρα στο Βερολίνο και την Βαρσοβία για μία οικονομική επέκταση προς ανατολικά θα έσβηναν εν μία νυκτί.
Η ΕΕ βρίσκεται σε βαθιά συστημική, οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση και αναζητεί απελπιστικά για νέες ευκαιρίες, για να σώσει τον εαυτό της από την αργή κατάρρευση. Η Ουκρανία είναι επίσης ένας τρόπος για να καταστήσει την ΕΕ να φαίνεται μεγαλύτερη, πιο ισχυρή. Ως εκ τούτου, οι 1.500 σελίδες της προτεινόμενης συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Παρεμπιπτόντως, η ΕΕ είναι απίθανο να επιτύχει τους στόχους της στην Ουκρανία για έναν πολύ απλό λόγο: Οι Ουκρανοί εθνικιστές και η λεγόμενη αντιπολίτευση, είναι κατευθυνόμες και χρηματοδοτούμενες από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και οι στόχοι των ΗΠΑ στην Ουκρανία είναι εντελώς διαφορετοί από αυτούς της ΕΕ, και πολύ πιο απλοί: Το χάος.
Το κίνημα της Μαϊντάν έχει δυστυχώς απωλέσει την ευκαιρία να μετατρέψει την εξέγερση σε ένα κίνημα ενάντια στη διαφθορά. Όλες οι ουκρανικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών ήταν διεφθαρμένες, ακόμη και αν τις λιγότερες φορές ήταν τόσο προφανές και τόσο αηδιαστικό σαν την περίοδο εξουσίας του Γιανουκόβιτς. Το κίνημα της Μαϊντάν δεν συνέχισε τις προσπάθειές του ενάντια στο διεφθαρμένο σύστημα, μια προσπάθεια που θα μπορούσε να ενώσει τους ανθρώπους στην Ανατολή και τη Δύση. Αντί αυτού, οι εθνικιστές έχουν λάβει ως όμηρο την ίδια την επανάσταση.
Η Ρωσία έχει στείλει ένα σαφέστατο μήνυμα προς την ηγεσία στο Κίεβο. Επιπλέον, έχουν αρχίσει οι προετοιμασίες για το δημοψήφισμα της Κριμαίας. Η Κριμαία είναι μόνο η αρχή, εάν στο Κίεβο συνεχίσουν όπως έως σήμερα.
http://www.fox2magazine.net/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου