Ο Ολάντ παραδέχεται ότι έδινε όπλα στους τζιχαντιστές στη Συρία

Η Γαλλία παρέδωσε επιθετικά όπλα στους Σύρους ισλαμιστές αντάρτες το 2012, παρά το ευρωπαϊκό εμπάργκο που είχε επιβληθεί από το 2011, αναφέρει ένα βιβλίο με τίτλο «Στα παρασκήνια της γαλλικής διπλωματίας» που θα κυκλοφορήσει στις 13 Μαΐου.

«Αρχίσαμε όταν ήμασταν βέβαιοι πως θα πήγαιναν σε σίγουρα χέρια. Για τα φονικά όπλα, ήταν οι υπηρεσίες μας που προχώρησαν στις παραδόσεις», δήλωσε ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ στον συγγραφέα του βιβλίου (εκδόσεις L’Archipel), Ξαβιέ Πανόν, στη διάρκεια συνέντευξης τον Μάιο του 2014.

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, που ειδικεύεται σε διπλωματικά και στρατιωτικά θέματα, η Γαλλία παρέδωσε στους Σύρους αντάρτες που πολεμούν εναντίον του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ κανόνια διαμετρήματος 20 mm, μυδραλιοβόλα διαμετρήματος 12,7 mm, εκτοξευτήρες ρουκετών και αντιαρματικούς πυραύλους.

Οι παραδόσεις, οι οποίες άρχισαν το δεύτερο εξάμηνο του 2012, γίνονταν σε ακανόνιστα χρονικά διαστήματα και είχαν σκοπό περισσότερο να βοηθήσουν την εξέγερση παρά να έχουν έναν αποφασιστικό αντίκτυπο αλλάζοντας τον ρου του πολέμου, σύμφωνα με τον συγγραφέα.

Εκείνη την εποχή βρισκόταν σε ισχύ, από τον Ιούνιο του 2011, ευρωπαϊκό εμπάργκο όπλων το οποίο ήρθη στις 29 Μαΐου του 2013. Μέχρι τώρα, η Γαλλία έχει παραδεχθεί επίσημα ότι είχε παραδώσει στους αντάρτες μόνο τα λεγόμενα μη φονικά όπλα (που δεν έχουν σκοπό να σκοτώσουν), αλεξίσφαιρα γιλέκα ή γυαλιά νυκτερινής όρασης.

Γι” αυτές τις μυστικές παραδόσεις «έπρεπε να έχουμε εγγυήσεις στον ύψιστο βαθμό», δήλωσε στον συγγραφέα μάρτυρας, υπό τον όρο της ανωνυμίας, κάνοντας λόγο για απάλειψη κάθε ίχνους προέλευσης των όπλων και για τη δημιουργία μίας πολιτικο-στρατιωτικής αλυσίδας που θα παρείχε «κάθε διασφάλιση ελέγχου και σίγουρου τελικού προορισμού».

Από τον Νικολά Σαρκοζί (2007-2012) στον Φρανσουά Ολάντ, που ανέλαβε καθήκοντα το 2012, το βιβλίο επανέρχεται σε μία σειρά διπλωματικο-στρατιωτικών βημάτων προς τα μπρος και προς τα πίσω, παραθέτοντας δηλώσεις δρώντων εμπλεκομένων στη γαλλική διπλωματική και στρατιωτική ζωή.

Ανάμεσα στα επεισόδια που καταγράφονται είναι και εκείνο που αναφέρεται στην προετοιμασία αεροπορικών επιδρομών εναντίον του συριακού καθεστώτος που τελικά απετράπησαν στα τέλη του καλοκαιριού του 2013.

Το βιβλίο αναφέρεται σε ορισμένους στόχους που επρόκειτο να τεθούν τότε – την υπηρεσία πληροφοριών της συριακής Πολεμικής Αεροπορίας που ελέγχει το χημικό σύστημα – και υπογραμμίζει, επικαλούμενο έναν σύμβουλο, ότι οι αεροπορικές επιδρομές τις οποίες τελικά δεν θέλησαν οι ΗΠΑ, είχε διπλό στόχο: να αλλάξει «το πολιτικό μοίρασμα των χαρτιών» στη Συρία και να αποσταθεροποιήσει τη Ρωσία, που υποστηρίζει τη Δαμασκό, ώστε να αλλάξει την προσέγγισή της στη σύγκρουση.

Να προσθέσουμε εδώ κάποιες επισημάνσεις. Αυτοί οι αντάρτες, που εξόπλιζε ο πανηλίθιος Ολάντ, είναι ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός (FSA) και άλλοι «μετριοπαθείς» ισλαμιστές που τώρα πλέον έχουν συμμαχήσει ανοιχτά με την Αλ Κάιντα στη Συρία, δηλαδή το Μέτωπο Αλ Νούσρα. Ο Ολάντ και η χώρα του εξόπλιζαν, δηλαδή, τους τζιχαντιστές.

Γιατί όμως η Γαλλία εμπλέκεται στη Συρία και γιατί η Γαλλία μισεί την κυβέρνηση Άσαντ; Η απάντηση είναι απλή.

Η Συρία «απελευθερώθηκε» μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και έγινε γαλλική αποικία. Η χώρα κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1946, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το 1958 σχημάτισε μαζί με την Αίγυπτο την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία, από την οποία αποχώρησε το 1961 κι έγινε ανεξάρτητο κράτος.

Το 1967 ηττήθηκε στον Πόλεμο των έξι ημερών και το Ισραήλ κατέλαβε τα Υψίπεδα του Γκολάν.

Η Συρία κυβερνάται από το 1963 από το Αραβικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπάαθ. Η ηγετική θέση του στην πολιτική ζωή της χώρας προβλέπεται από το Σύνταγμα. Από 1971 μέχρι και το θάνατό του το 2000 Πρόεδρος ήταν ο Χαφέζ αλ Άσαντ. Τον διαδέχτηκε ο γιος του Μπασάρ αλ Άσαντ.

Η οικογένεια Άσαντ έδωσε σκληρούς αγώνες κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας και των ισλαμιστών που συχνά εξεγείρονταν ενάντια στο κοσμικό κράτος που προσπαθούσαν να οικοδομήσουν οι σοσιαλιστές.

Ο Ολάντ, η ντροπή της Ευρώπης όπως τον αποκαλούμε από το Tribune, πήγε να «παίξει» γεωπολιτικό ρόλο στην παλιά γαλλική αποικία και στήριξε τους παρανοϊκούς ισλαμιστές ενάντια στον ιστορικό εχθρό της Γαλλίας, τους σοσιαλιστές του Μπάαθ. Αυτά για να κατανοούμε ακριβώς τα πράγματα

tribune.gr