Το πολιτικό σκηνικό
διεθνώς είναι σε κατάσταση αλλαγών και ανησυχιών. Οι Ισχυροί προσπαθούν
να εδραιώσουν τα συμφέροντα τους, και να ελέγξουν τις νέες πηγές
ενέργειας.
Τα περιφερειακά κράτη πρέπει να αξιοποιήσουν την γεωπολιτική – γεωστρατηγική – γεωοικονομική τους θέση για να μη βρεθούν στη
δυσάρεστη θέση της υποδούλωση τους στα συμφέροντα των ισχυρών.
Απ' όλους τους
ισχυρούς είναι ομολογημένο ότι η χώρα μας παίζει σημαντικό ρόλο στη
φλεγόμενη γειτονιά της Ανατολικής Μεσογείου, γιατί μπορεί να γίνει ο
κεντρικό κόμβος των αγωγών πετρελαίου – φυσικού αερίου. Ο ρόλος της
χώρας μπορεί να αναβαθμιστεί με βάση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου
του Αιγαίου, του Ιονίου, της Κρήτης κ.α
Η χώρα μας
ανεξάρτητα τις πιέσεις που δέχεται από τους ισχυρούς, έχει κάνει κάποια
δειλά βήματα σ' ό,τι αφορά τον υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο αδιαφορώντας
για τις απόψεις των ισχυρών.
Κάτι όμως αλλάζει
στο Αιγαίο, και η κυβέρνηση μάλλον είναι απλός παρατηρητής των
εξελίξεων. Η Τουρκία αρχές Δεκεμβρίου άλλαξε γνώμη και δήλωσε για πρώτη
φορά δημόσια ότι το Αιγαίο είναι ανοιχτή θάλασσα, αρκεί να σεβαστεί τα
κυρίαρχα δικαιώματα της Ελλάδας.
Με το πρόσχημα των
προσφύγων και ότι χάνονται ανθρώπινες ψυχές, στο Αιγαίο, η τουρκική
ιμπεριαλιστική τακτική των τετελεσμένων, βρήκε πολλούς ευρωπαίους
πρόθυμους συμμάχους, μετά το ΝΑΤΟ που ήταν πάντα θεατής στα δίκαια
αιτήματα της Ελλάδας απέναντι της Τουρκίας.
Η Γερμανική εξουσία
έσπευσε να στηρίξει τα σχέδια της Τουρκίας με περιτύλιγμα το
προσφυγικό, αλλά και τα συμφέροντά της για τις εξελίξεις στην Ανατολική
Μεσόγειο (Συρία, Αίγυπτος, Ιράκ, Κύπρος, Ισραήλ), και τα κοιτάσματα
ενέργεια που υπάρχουν στην περιοχή.
Από την στιγμή που
άνοιξε η Τουρκία το ζήτημα των προσφύγων (ενώ είχε φτιάξει ειδικούς
χώρους όπου τους φιλοξενούσε εκεί 2 εκατομμύρια για δυο χρόνια από τη
μέρα που ξέσπασαν οι συγκρούσεις στη Συρία) οι εταίροι μας έκαναν
συνέχεια συστάσεις , και απροκάλυπτα πίεζαν την Αθήνα για κοινές
περιπολίες με τη Τουρκία, θυμόμαστε τις δηλώσεις του Γιουνγκέρ για μια
«γειτονιά με μικροδιαφορές».
Τις δηλώσεις αυτές
ακολούθησαν οι Υπουργοί Αυστρίας, Ολλανδίας κ.α προσθέτοντας, ότι η
Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, και να ελέγξει αποτελεσματικά αυτό
το ρεύμα των προσφύγων στα σύνορα της. Μέχρι που θυμήθηκαν ότι τα
Ελληνικά σύνορα είναι και Ευρωπαϊκά σύνορα, κάτι που το είχαν ξεχάσει
όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Στη κουβέντα αυτή
πήρε μέρος και ο Έλληνας Επίτροπος για το μεταναστευτικό – προσφυγικό
και έδωσε τη λύση ! να μετατραπεί η Frontex σε Ευρωπαϊκή Ακτοφυλακή που
θα αναλάβει τον έλεγχο των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να μην
καταργηθεί η συμφωνία Σέγκεν, ( οι γνωρίζοντες ξέρουν ότι δεν μπορεί να
διωχθεί μια χώρα που έχει υπογράψει αυτή τη συνθήκη) έκανε εντύπωση η
δικαιολογία του Έλληνα Ευρωπαϊκού επιτρόπου κ. Αβραμόπουλου.
Η νέα υπηρεσία θα
έχει την ονομασία ακτοφυλακή και θα αντικαταστήσει την Frontex, θα
μπορεί να παρεμβαίνει στα σύνορα χωρίς να υπάρχει σχετικό αίτημα από το
κράτος μέλος. Η υπηρεσία αυτή θα στελεχώνεται και από εθνικά σώματα που
είναι αρμόδια για τον έλεγχο των συνόρων, θα μπορεί να παρεμβαίνει σε
κρίσιμες καταστάσεις, και αν χρειαστεί βοήθεια από τρίτες χώρες εκτός
Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορεί να συμμετάσχει.
Η Τουρκία πριν
ακόμη γίνει η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το προσφυγικό,
προχώρησε στην απόσυρση της ΝΟΤΑΜ Αθήνας και Άγκυρας στο Αιγαίο για
έρευνα – διάσωση των θαλασσίων ατυχημάτων και να ενημερώνει η Τουρκία
τον IMO, υπεύθυνο οργανισμό για τη διεθνή ναυσιπλοΐα και τη Θαλάσσια
διάσωση. Η κίνηση αυτή δεν δρα υπέρ των Ελληνικών συμφερόντων στο
Αιγαίο. Και αυτό γιατί δεν είχε ως προϋπόθεση την απόσυρσης του
τουρκικού νόμου 24611 που ορίζει μονομερώς το μισό Αιγαίο και το βόρειο
τμήμα του FIR Λευκωσίας ως περιοχή της Άγκυρας για θαλάσσια Έρευνα και
διάσωση.
Με την
ταχυδακτυλουργική «τέχνη» η Τουρκία εξαφάνισε, τη ΝΟΤΑΜ για το Αιγαίο,
όπου η μισή περιοχή μετατρέπεται σε μια αλληλοκαλυπτώμενη περιοχή,
αρμοδιοτήτων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Τα ερωτήματα που μπαίνουν και
θα πρέπει η κυβέρνηση να απαντήσεις είναι: Μήπως αυτή είναι η πρώτη
κίνηση συνδιαχείρισης του Αιγαίου με την κάλυψη της ΕΕ; Μήπως ο στόχος
της Γερμανίας είναι αποκτήσει δική της, και άμεση ενέργεια με την οποία
θα καλύπτει τις ανάγκες της, με χαμηλό κόστος;
Χρήστος Η. Χαλαζιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου