Λες και το σχολείο τόσα χρόνια καλλιεργούσε Έλληνες που να έχουν την συνείδηση της διαχρονίας της Ελληνικότητας και Ελληνικού τρόπου. «Μα γιατί δεν μπορεί η Ελλάδα να παράξει νέους Σεφέρηδες και νέους Ελύτες»; Διότι οι Σεφέρηδες και οι Ελύτες δεν διδάσκονταν στο σχολείο τις «αγαθοεργείες» και τις «παιδαγωγικές καινοτομίες» που εισήγαγε ο ΕΑΜ – ΕΛΛΑΣ ή ότι ο Ιωάννης Μεταξάς είπε το ΟΧΙ «ίσως παρά την βαθύτερη θέλησή του». Οι Σεφέρηδες δε και οι Ελύτες διδάσκονταν από Δασκάλους που αγαπούσαν το αντικείμενο της επιστήμης τους και δεν βρίσκονταν σε αυτήν την θέση από ένα λάθος στο μηχανογραφικό. Όποιος δε εξ αυτών δεν τιμούσε το λειτούργημά του δύσκολα θα γλύτωνε της αρνητικής αξιολογήσεως από τις αιφνίδιες επισκέψεις των επιθεωρητών. Η αριστερόστροφη μεταπολίτευση καιρό τώρα είχε υποτάξει την Ελληνική Παιδεία σε μία ιδεοληπτική αριστερή κοσμοθέαση των πραγμάτων με πιο πρόσφατο επίτευγμα των πεπραγμένων της την αφαίρεση του επιθετικού προσδιορισμού «Εθνικής» διπλα από το «Παιδείας» επί Γεωργίου Παπανδρέου του Ολίγιστου.
Νέος επικεφαλής του τελειωτικού αφελληνισμού ο κ. Αντώνης Λιάκος. Ο κ. Λιάκος πιστεύει στο Έθνος όσο πίστευε ο Στάλιν στην Δημοκρατία. Είναι σαν η «Δεξιά» να είχε επιστρατεύσει στον διάλογο για την Παιδεία επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Πλεύρη. Η τοποθέτηση του κ. Λιάκου με τις γνωστές του θέσεις καταμαρτυρά την πιστή εφαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ των ιδεών του μαρξιστή Αντόνιο Γκράμσι όπου καλούσε του αριστερούς παγκοσμίως να καταλάβουν τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του κράτους (σχολεία, πανεπιστήμια και ΜΜΕ) για να κυριαρχήσει ο κομμουνισμός.
Έτσι, πλην της καταργήσεως των μαθητικών παρελάσεων που πραγματοποιούνται από το 1921 (και όχι από την περίοδο Μεταξά όπως προπαγανδίζεται γελοιωδώς) και την κατάργηση των Θρησκευτικών ως μαθήματος ανάδειξης της Ορθοδοξίας ως συστατικό στοιχείο Ελληνικής ιδιοπροσωπείας, δρομολογείται και η σταδιακή κατάργηση των Αρχαίων Ελληνικών. Φυσικά οι Άγγλοι, οι Ιταλοί και οι Γερμανοί που τα διδάσκονται στα σχολεία τους δεν ξέρουν τί τους γίνεται.
Τρεις φορές είχε ερωτηθεί ο Γκαίτε από τους μαθητές του: «και τώρα Δάσκαλε τί να μελετήσουμε»; Τρεις φορές τους απήντησε: «τους Αρχαίους Έλληνες συγγραφείς». Ποιος είναι ο Γκαίτε να μου πείτε μπρός τον κ. Λιάκο και τον κ. Φίλη; Η Γλώσσα μεταφέρει το συναίσθημα των ανθρώπων τη δεδομένη στιγμή που έγραφαν, μεταφέρει την βιωματική σχέση με τον τόπο και τον χρόνο, τις αιώνιες αξίες απέναντι την αγωνία του θανάτου. Όσο δε παλαιότερη η Γλώσσα τόσο ισχυρότερη η σύνδεση των τωρινών ανθρώπων με τους προγόνους τους. Αυτή ακριβώς την συναίσθηση της διαχρονικότητας του Ελληνισμού θέλουν να διαρρήξουν οι του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτές οι κινήσεις βέβαια δεν θα είχαν καμμία ουσία εάν δεν υπήρχε και σε κάθε πανεπιστήμιο μία ομάδα «ευηπόληπτων» καθηγητών που να προπαγανδίζουν προς τα πού πρέπει να κινείται η Παιδεία γενικότερα. Το «κύρος» του πανεπιστημιακού καθηγητή δίδει μία επιπλέον νομιμοποίηση στην εξουσία και ταυτόχρονα της επιτρέπει να διαιωνίζονται οι ιδέες της όταν την χάσει ώστε να επανέλθει σε αυτήν ευκολότερα και γρηγορότερα. Απεφάσισαν λοιπόν οι του ΣΥΡΙΖΑ με τον Νόμο 4385 να επιτρέπεται η μετάταξη καθηγητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην τριτοβάθμια δίχως την σύμφωνη γνώμη των τμημάτων που θα υποδεχθούν τους μεταταγέντες. Με λίγα λόγια: συνδικαλιστές καθηγητές γυμνασίου και λυκείου προσκείμενοι στον ΣΥΡΙΖΑ θα γίνονται καθηγητές πανεπιστημίου εκτοπίζοντας νέους επιστήμονες με πραγματικά προσόντα. Πιστοποιητικά επιστημονικών φρονημάτων δηλαδή.
Και ενώ όλα αυτά τα τερατουργήματα λαμβάνουν χώρα, ο Πρίγκηψ της Συγγρού σιωπά. Άραγε να φταίει η επικείμενη προσάρτηση Διαμαντοπούλου, Πρετεντέρη και Ραγκούση; Εάν αυτή είναι η αιτιολογία καλώς πράττει και σιωπά.
Για Εθνική Ταυτότητα θα μιλάμε τώρα;
Του Ραφαήλ Α. Καλυβιώτη*
*Πολιτικός Επιστήμων, Ιδρυτής και Συντονιστής του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών
rkaliviotis@gmail.com
θέλω να δώσω φόρο τιμής σε όλους εκείνους που θυσίασαν την προσωπική τους ελευθερία καιπολλοί περισσότεροι την ζωή τους για την ΠΑΤΡΙΔΑ, ώστε να υπάρχουμε εμείς σήμερα ως Έθνος και πολίτες αυτής της ένδοξης χώρας που λέγετε ΕΛΛΑΔΑ….
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου