Ολα τα φώτα της δημοσιότητας στην «αερομαχία» F-35 εναντίον Su -35 με το ρωσικό μαχητικό να «χορεύει» στον αέρα στο air show που έγινε στο Λε Μπουρζέ της Γαλλίας. Για το F-35 και την αποτυχία του έχουμε μιλήσει σε προηγούμενο άρθρο. Αξίζει μόνο να αναφέρουμε ότι είχε πιλότο τον Billie Flynn της Lockheed Martin και ότι πρόκειται για ένα μαχητικό που στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο σε χαρακτηριστικά Stealth ενώ την υπόλοιπη «δουλειά» την κάνουν τα μαχητικά 4ης γενιάς όπως
F-15-F18-F-16.
Ουσιαστικά όμως αν τα αντίπαλα αεροσκάφη είναι εφοδιασμένα με κάποιο παθητικό αισθητήρα υπέρυθρης ακτινοβολίας (IRST) και εξελιγμένα συστήματα ηλεκτρικών αντιμέτρων, τότε το πρόβλημα λύνεται πανεύκολα.
Ειδικά για τα Su-35S τα οποία θα αναβαθμιστούν για να καταρρίπτουν με ευκολία το stealth μαχητικό 5ης γενιάς των ΗΠΑ F-22 Raptor σε αερομαχίες.
Νωρίτερα αυτόν τον μήνα ο Ρώσος Αναπληρωτής Υπουργός Άμυνας, Yuri Borisov, επιβεβαίωσε ότι οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις θα εκσυγχρονίσουν τα Su-35 που έχουν στην διάθεσή τους.
Η απόφαση για αναβάθμιση των αεροσκαφών πάρθηκε ύστερα από λεπτομερή ανάλυση των επιδόσεών τους σε αποστολές στην Συρία.
Μερικά από τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν ήταν ότι μικρές πέτρες έμπαιναν στους αεραγωγούς των αεροσκαφών αλλά και τεχνικά «glitch» όσο αφορά τα φώτα και τις οθόνες οργάνων.
Αν και αυτά τα προβλήματα λύθηκαν σχετικά εύκολα μια ολική αναβάθμιση κρίθηκε αναγκαία.
Pugachev’s Cobra και ο θύτης γίνεται…θύμα όταν έχει αποφασίζει να εμπλακεί με τα ρωσικά μαχητικά Su-35.
Έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί ο αεροπορικός ελιγμός που μπορεί να εκτελέσει το ρωσικό μαχητικό το οποίο παρά το μέγεθος και το βάρος του διαρκώς εκπλήσσει τους αντιπάλους του με την ευελιξία του.
Η μανούβρα που έγινε γνωστή όταν το 1989 στην διάρκεια της αεροπορικής έκθεσης Le Bourget την εκτέλεσε ο χειριστής Viktor Pugachyov και έμοιαζε σαν το μαχητικό να σήκωσε το κεφάλι όπως κάνει το φίδι κόμπρα.
Πραγματοποιώντας τον ελιγμό δίνεται στον πιλότο η δυνατότητα να τον προσπεράσει ο διώκτης του και έτσι να βρεθεί στην «ώρα 6» πραγματοποιώντας βολή.
O πιλότος αποδεσμεύει τη ικανότητα περιορισμού στην γωνία προσβολής που είναι στις 26ο που σημαίνει ότι αποδεσμεύεται και από περιορισμούς φορτίσεων G.
Έτσι με την κατάλληλη θέση των χειριστηρίων ελέγχου και ταχύτητα το μαχητικό πραγματοποιεί γωνία προσβολής μεταξύ 90-120ο με παράλληλη αύξηση του ύψους και μηδενισμό της ταχύτητας που κάνει το μαχητικό να ολισθήσει προς τα πίσω και το αεροσκάφος που το καταδιώκει να το προσπεράσει.
Ο ελιγμός θέλει εμπειρία για να μην βγει το μαχητικό εκτός ελέγχου ή να πάθει ζημιά ενώ όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία το αεροσκάφος έχει το μειονέκτημα της χαμηλής ταχύτητας…
Δεν χρησιμοποιείται συχνά αλλά είναι ένα ακόμα ατού των ρωσικών μαχητικών.
Το μαχητικό διαθέτει 12 εξωτερικούς φορείς, 4 κάθε από κάθε φτερό και 4 κάτω από την άτρακτο και διαθέτει:
1 πυροβόλο GSh-301 30 mm
Αέρος-αέρος: 5x R-37M (AA-X-13), 10x R-77 (AA-12), 6x R-73M2 (AA-11). Το αεροσκάφος θα μπορεί να φέρει την νεώτερη έκδοση R-74 με βελτιωμένα ηλεκτρονικά και μεγαλύτερη αντοχή σε ηλεκτρονικά αντίμετρα.
Aέρος-εδάφους: 1x Kh-59MK, 6x Kh-29TE(L), 6x S-25LD,
Αέρος-επιφανείας: 5x Kh-35U, 6x Kh-31A
Αντι-ραντάρ: 5x Kh-58U5hE, 6x Kh-31P
Το σύστημα ραντάρ και ελέγχου ΝΙΙΡ Ν035 IRbis-E που είναι εγκατεστημένο στο Su-35S, επιτρέπει τον εντοπισμό στην απόσταση ρεκόρ των 400 χλμ, την παρακολούθηση 30 εναέριων στόχων ταυτόχρονα και την πραγματοποίηση ταυτόχρονων βολών σε 8 από αυτούς.
Το Su-35S έχει εξοπλιστεί με τριπλό σύστημα ραντάρ: ένα στο ρύγχος και από δύο διατάξεις στα χείλη προσβολής των πτερύγων. Πιο ειδικά ο κύριος ηλεκτρονικός αισθητήρας του Su-35S είναι το νέο ραντάρ της ΝΙΙΡ Ν035 IRbis-E.
Το συγκεκριμένο ραντάρ αποτελεί εξέλιξη του Ν0011 Bars που βρίσκεται στα Su-30MK προσφέροντας σημαντικά καλύτερες επιδόσεις και επιπλέον λειτουργίες. Πρόκειται για σύστημα εκπομπής στη μπάντα «Χ» με παθητική κεραία διάταξης φάσης και ηλεκτρονικής σάρωσης η διάμετρος της οποίας ανέρχεται στα 900 mm
Το IRbis-E διαθέτει συνολική ισχύ εξόδου 20 KW κάτι που του παρέχει μέγιστη εμβέλεια εντοπισμού επερχόμενου στόχου μεγέθους μαχητικού αεροσκάφους με συνολικό RCS τα 3 τμ φτάνει τα 400 χλμ. , με γωνία διόπτευσης τις 100 μοίρες στο αζιμούθο και εντοπισμό στόχου που απέρχεται τα 150 km.
Όταν το εύρος έρευνας αυξάνεται στις 300 μοίρες, με μηχανική υποβοήθηση, η εμβέλεια για αποκάλυψη ίδιου στόχου ανέρχεται στα 200 km, ενώ στην περίπτωση που η σχετική θέση του στόχου παρουσιάζει επιστροφές από το έδαφος η εμβέλεια αυτή μειώνεται στα 170 km.
Σε ότι αφορά το σύστημα προώθησης το Su-35S φέρει το νέο κινητήρα 117S με την ώση του ανέρχεται, η μέγιστη, με τη χρήση μετακαυστήρα στις 31.900 lb (14.500 kgr) για τον καθένα, ενώ η ξηρή του ώση ανέρχεται στις 19.400 lb (8.800 kgr). Οι παραπάνω αριθμοί δίνουν στο αεροσκάφος ένα λόγο ώσης προς βάρους στο 0,84 για το μέγιστο βάρος απογείωσης και στο 1,14 για το τυπικό βάρος απογείωσης
Το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου που προέρχεται από τη MRPC Avionica στεγάζεται σε δύο ατρακτίδια στα ακροπτερύγια. Πρόκειται για το σύστημα KNIRT1 L175M Khibiny-M Το L175M ακολουθεί τη φιλοσοφία των σύγχρονων μαχητικών τέταρτης και πέμπτης γενιάς σε ότι αφορά τη συνολική του ολοκλήρωση στην ομάδα αισθητήρων του αεροσκάφους.
Παράλληλα το εξαιρετικά προηγμένο σύστημα ελέγχου πτήσης είναι ένα πολυσύνθετο λογισμικό, το οποίο ελέγχει μια σειρά από επιφάνειες ελέγχου μειώνοντας κατά πολύ το έργο του χειριστή.
Το σύστημα αποκαλείται SDU-427 προέρχεται από το Su-47 Berkut και αποτελείται από τέσσερα κανάλια ελέγχου λειτουργίας
Το παραπάνω βοήθησε τους μηχανικούς του σχεδιαστικού γραφείου της Sukhoi στο να μειώσουν την επιφάνεια των ουραίων επιφανειών ελέγχου σε σημείο που να είναι μικρότερες ακόμη και από το αρχικό Su-27, βοηθώντας έτσι εκ του παραλλήλου και στη μείωση του RCS του αεροσκάφους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου