Στις 3/10/1934 ορκίζονται ως ανθυποσμηναγοί oι πρώτοι απόφοιτοι της Σχολής Αεροπορίας (μετέπειτα Σχολή Ικάρων).
Με αφορμή το γεγονός αυτό θα ρίξουμε μια
ματιά στην ιστορία της σχολής από το 1912 έως και το 1940.
Το Έμβλημα της Σχολής Ικάρων λέει:
«Aμές δέ γ’ εσσόμεθα πολλώ κάρρονες»
(Πλούταρχος, Λυκούργος, 21.2.9)
Μετάφραση:
(Eμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροί σας)
Τριών ουν χορών όντων κατά τας τρεις ηλικίας καί συνισταμένων εν ταις εορταίς ο μέν των γερόντων αρχόμενος ήδεν: Αμές ποκ’ ήμες άλκιμοι νεανίαι. Είτα ο των ακμαζόντων ανδρών αμειβόμενος (έλεγεν):
Καθώς λοιπόν υπήρχαν ομάδες χορωδών για κάθε μία από τις τρεις ηλικίες και συγκεντρώνονταν στις γιορτές, η ομάδα των γερόντων, κάνοντας την αρχή, τραγουδούσε:
«Εμείς κάποτε ήμασταν ρωμαλαίοι νέοι».
Έπειτα η ομάδα των ώριμων ανδρών ανταπαντώντας έλεγε:
«Εμείς όμως είμαστε τώρα (ρωμαλαίοι), δοκίμασε άμα θέλεις». Και τέλος η ομάδα των εφήβων:
«Εμείς όμως θα γίνουμε πολύ καλύτεροί σας».
Περίοδος 1912 – 1930
Η επάνδρωση της Στρατιωτικής Αεροπορίας στις αρχές του 1912 έγινε από αξιωματικούς του Στρατού που εκπαιδεύτηκαν στη Γαλλία.
Με την επιστροφή τους συμμετέχουν στους Βαλκανικούς πολέμους, σε αποστολές αναγνώρισης εχθρικών θέσεων, βομβαρδισμού και ανεφοδιασμού από τον αέρα αποκλεισμένων -λόγω στρατιωτικών επιχειρήσεων-περιοχών.
Οι χειριστές αυτοί υπήρξαν ο πυρήνας δημιουργίας της Ελληνικής Αεροπορίας, εκπαιδεύοντας χειριστές πριν και κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ιδιαίτερα κατά τη συμμετοχή τους στο Μακεδονικό μέτωπο, η εκπαίδευση γινόταν κατά παράδοξο και ριψοκίνδυνο τρόπο, στη διάρκεια της μάχης.
Ιδιαίτερα κατά τη συμμετοχή τους στο Μακεδονικό μέτωπο, η εκπαίδευση γινόταν κατά παράδοξο και ριψοκίνδυνο τρόπο, στη διάρκεια της μάχης.
Την εποχή αυτή η Αεροπορία δεν ήταν ανεξάρτητος κλάδος, αλλά χωρισμένη σε Αεροπορία Στρατού και Αεροπορία Ναυτικού, υπαγόμενη στα αντίστοιχα επιτελεία.
Το 1916 στην Αεροπορία Ναυτικού δημιουργείται Κλάδος Μηχανικών και προσλαμβάνονται ως μηχανικοί αεροσκαφών διπλωματούχοι ξένων Πολυτεχνείων, οι οποίοι είναι και οι πρώτοι μηχανικοί με επιστημονική κατάρτιση.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’20 οι Αεροπορίες Στρατού και Ναυτικού περιλαμβάνουν στο δυναμικό τους λίγους μεν αλλά με ξένα πτυχία Αξιωματικούς Μηχανικούς, όπως απόφοιτους της Ecole National Superieure d’Aeronautique (E.N.S.A.) του Παρισιού.
Το 1919, μετά το πέρας του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ιδρύεται στη Θεσσαλονίκη η πρώτη “Στρατιωτική Σχολή Αεροπλοΐας”, η οποία εκπαιδεύει χειριστές και παρατηρητές σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο. Ταυτόχρονα η Ναυτική Αεροπορία δημιουργεί κέντρα εκπαίδευσης στο Τατόι και Παλαιό Φάληρο.
Η πρακτική εκπαίδευση γινόταν σε αεροσκάφη Dehavilland-4, Dehavilland-9 και Sopwith Camel για την Αεροπορία Στρατού και σε Breguet-19, Henriot και Morane για την Αεροπορία Ναυτικού.
Αυτά τα εκπαιδευτικά κέντρα τροφοδότησαν με χειριστές και παρατηρητές το Μέτωπο κατά τις επιχειρήσεις της Μ. Ασίας, την περίοδο μέχρι το 1922.
Το 1926 αναβαθμίζεται η εκπαίδευση και χορηγούνται πτυχία Ιπταμένου βομβαρδιστή, Ιπταμένου φωτογράφου και άλλων ειδικοτήτων.
Περίοδος 1931 – 1940
Το 1931 αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της Ελληνικής Αεροπορίας.
Η Σχολή Αεροπορίας (ΣΑ) από τις πρώτες στον κόσμο Στρατιωτικές Αεροπορικές Σχολές, ιδρύθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1931 και άρχισε να λειτουργεί τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου με ενιαία εκπαίδευση για τη Στρατιωτική και Ναυτική Αεροπορία.
Η φοίτηση σε αυτήν ήταν τριετής και στην Σχολή εισέρχονταν απόφοιτοι του εξατάξιου Γυμνασίου.
Οι απόφοιτοι της Σχολής ονομάζονταν Μόνιμοι Ιπτάμενοι Ανθυποσμηναγοί, ενώ όσοι αποτύγχαναν στις πτήσεις αλλά σημείωναν επιτυχία στα θεωρητικά μαθήματα, έπαιρναν την ειδικότητα του Οικονομικού Αξιωματικού.
Οργανωτικά η Σχολή Αεροπορίας προέβλεπε δύο Διευθύνσεις και δύο Μοίρες.
Τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αέρος, τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης Εδάφους, τη Μοίρα Δοκίμων και τη Μοίρα Διοίκησης.
Η πτητική εκπαίδευση των μαθητών ήταν διάρκειας 150 ωρών, αρχικά με αεροσκάφη τύπου AVRO και στην συνέχεια με αεροσκάφη τύπου BREGEUT και με μονοθέσια διώξεως τύπου MARS.
Η εκπαίδευση βασίστηκε στο σύστημα εκπαίδευσης των αντίστοιχων Αγγλικών Αεροπορικών Σχολών. Κατά την εκπαίδευση αέρος στη Σχολή δινόταν ιδιαίτερη έμφαση στην εξάσκηση στους ακροβατικούς ελιγμούς.
Στις ασκήσεις Τακτικής εκπαιδεύονταν μετά την αποφοίτησή τους, στη Σχολή Γενικής Εκπαίδευσης και Ειδικοτήτων, με αεροσκάφη τύπου POTEZ–25, MORANE–230, HORSLEY και VELOS. Μερικοί μετεκπαιδεύονταν με υδροπλάνα FAIREY σε αποστολές ναυτικής συνεργασίας στην Αεροπορική Βάση Φαλήρου.
Για την ανανέωση σε Αξιωματικούς Μηχανικούς ιδρύεται στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (Σ.Ν.Δ.) Τμήμα Αερομηχανικών, με την παραγωγή δύο σειρών των 6 σπουδαστών η κάθε μία.
Η πρώτη σειρά των Ανθυποσμηναγών Μηχανικών αποφοίτησε στις 12 Οκτωβρίου 1934 και η δεύτερη στις 2 Νοεμβρίου 1935.
Με το Ν.Δ. της 16/10/1935 “ΠΕΡΙ ΣΧΟΛΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ”, λειτούργησε στη Σχολή Αεροπορίας και δεύτερο τμήμα, το Τμήμα Υπαξιωματικών Χειριστών, διάρκειας δύο (2) ετών, από το οποίο αποφοιτούσαν Σμηνίες Χειριστές.
Οι ειδικότητες που αποκτούσαν ήταν τρεις : Χειριστές με ειδίκευση βομβαρδιστού, Πολυβολητές & Βομβαρδιστές με δευτερεύουσα ειδίκευση φωτογράφου, Ασυρματιστές.
Το 1939 σηματοδοτείται η δημιουργία στη ΣΑ και τρίτου τμήματος, του Τμήματος Μηχανικών. Στις 6 Φεβρουαρίου 1939 συγκροτείται στη Σχολή η πρώτη σειρά Δοκίμων Αξιωματικών Τεχνικών με δύναμη 15 Δοκίμων.
Η θεωρητική εκπαίδευση των Ικάρων περιελάμβανε κυρίως επαγγελματικά μαθήματα και δευτερευόντως κοινωνικά.
Οι Ίκαροι της Ιης τάξης εκτελούσαν θαλάσσιο εκπαιδευτικό ταξίδι μαζί με τους μαθητές της Ναυτικής Σχολής Δοκίμων με το ιστιοφόρο «ΑΡΗΣ» στη Μεσόγειο.
Οι Ίκαροι της ΙΙης τάξης συμμετείχαν, την ίδια περίοδο, σε εκπαιδευτική κατασκήνωση με τους μαθητές της Σχολής Ευελπίδων, όπου και διδάσκονταν κανονισμούς πεζικού και τοπογραφίας.
Από τους κόλπους της Σχολής αποφοίτησαν οι περισσότεροι από εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους στις εναέριες μάχες κατά το
Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο ήρωας Υποσμηναγός Μητραλέξης υπήρξε μαθητής της Σχολής.
Στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο κατά τη διάρκεια μιας αερομαχίας και αφού του τελείωσαν τα πυρομαχικά, επιτέθηκε με αυταπάρνηση και κατέρριψε το Ιταλικό βομβαρδιστικό εμβολίζοντας το ουραίο πτέρωμά του.
ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΙΠΤΑΜΕΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ !!!
ΝΙΚΟΛΑΣ ΓΡΕΒΕΝΙΩΤΗΣ.
θέλω να δώσω φόρο τιμής σε όλους εκείνους που θυσίασαν την προσωπική τους ελευθερία καιπολλοί περισσότεροι την ζωή τους για την ΠΑΤΡΙΔΑ, ώστε να υπάρχουμε εμείς σήμερα ως Έθνος και πολίτες αυτής της ένδοξης χώρας που λέγετε ΕΛΛΑΔΑ….
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου