Μεγάλες, άγνωστες αλήθειες, από την τραγωδία 1974
ΔΕΝ γνώριζε μόνο ότι θα γινόταν το πραξικόπημα ο Μακάριος, αλλά ήξερε και ότι θα έπεφτε και το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας!
Περί αυτού υπάρχει συγκεκριμένη μαρτυρία από αυτήκοο μάρτυρα τηλεφωνικής συνομιλίας του τότε Προέδρου.
Σχετική αναφορά έγινε από τηλεοράσεως.
Συγκεκριμένα:
ΣΤΗΝ καθημερινή τηλεοπτική εκπομπή του ΡΙΚ «Από μέρα σε μέρα», στις 15 Ιουλίου 2009, προσκαλεσμένοι του παρουσιαστή Γιάννη Νικολάου, ήσαν οι εκ των παραγωγών του Ιδρύματος, Άντρος Παυλίδης και Γιώργος Κοτσώνης.
Μίλησαν για το πώς έζησαν οι ίδιοι τα γεγονότα κατά τις ημέρες του πραξικοπήματος, με τον Παυλίδη να λέγει σε κάποια στιγμή:
«Θα πω μιαν ιστοριούλα, που είναι άγνωστη και πρώτη φορά λέγεται.
Στο πραξικόπημα δεν ήμουν στην Κύπρο.
Είχα φύγει δυο μέρες προηγουμένως και είχα πάει Αθήνα για κάποιους λόγους.
Μεταξύ άλλων, είχαμε πάρει τότε και το κείμενο της επιστολής Μακαρίου προς τον Γκιζίκη, που είχε προηγηθεί του ταξιδιού μας, και προσπαθήσαμε – βγάλαμε φώτο κόπι – να τη διανέμουμε σε καταστάσεις στην Αθήνα, διότι εκεί δεν είχε δημοσιοποιηθεί η επιστολή.
Στην Αθήνα βρήκα και τον μ. τον Ανδρέα Χριστοφίδη, Γενικό Διευθυντή του ΡΙΚ.
Σκεφτόμαστε τι θα κάνουμε.
»Την επόμενη μέρα (Τρίτη 16.7.1974), ο Χριστοφίδης κατόρθωσε να επικοινωνήσει με τον Μακάριο στο Λονδίνο, για να τον ρωτήσει τι ήθελε να κάνουμε.
Κάποια βοήθεια, κ.λπ.
Του είπε «δεν θέλω βοήθεια, εντάξει, πηγαίνετε πίσω (στην Κύπρο), για να δείτε τι μπορείτε να κάνετε κάτω».
Ο Μακάριος ρώτησε τον Χριστοφίδη «από πού τηλεφωνείς, πού είσαι;»
και του απάντησε «είμαι Αθήνα».
Λέει τότε ο Μακάριος: «Άρα, ακούνε τώρα αυτή τη συνομιλία και, εφ’ όσον σου είπα πως δεν χρειάζεται να έρθεις εδώ, θα πω κάτι, για να μας ακούσουν εκείνοι που μας ακούνε.
Λοιπόν, ακούστε με καλά:
Θα σας ρίξω! Τελειώσατε!..».
»ΕΜΕΙΣ, κατέληξε ο Παυλίδης, δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε (πώς αυτό θα γινόταν).»
Περισσότερο από σίγουρος ο Μακάριος
ΟΙ ίδιοι δεν πίστευαν, όμως ο Μακάριος ήταν σίγουρος.
«Τε-λειώ-σα-τε», βροντοφώναξε από το τηλέφωνο, γιατί ήταν περισσότερο από σίγουρος γι’ αυτό.
Όμως, γιατί;
Ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετζεβίτ δεν είχε ακόμα πάει στο Λονδίνο, για να δηλώσει (το έκαμε την Πέμπτη 18 Ιουλίου, μετά από διαβουλεύσεις με την αγγλική Κυβέρνηση) ότι η Τουρκία θα επέμβει στην Κύπρο.
Επίσης, ο ίδιος ο Μακάριος μόλις είχε φτάσει στην αγγλική πρωτεύουσα και δεν πρόλαβε να κάνει διαβουλεύσεις.
Τι ήταν, λοιπόν, εκείνο που τον έκανε να είναι πεπεισμένος ότι θα έπεφτε η Χούντα και μάλιστα ότι θα την έριχνε ο ίδιος;
(Για το θέμα αυτό, παραπέμπουμε τους αναγνώστες μας σε σειρά άρθρων με τίτλο «Κάποιοι τα ήξεραν όλα για το 1974, που έχουμε ήδη δημοσιεύσει).
ΝΑ πούμε, βέβαια, ότι:
1. Τη συγκεκριμένη τηλεφωνική συνομιλία του Μακαρίου επιβεβαίωσε και ο Ανδρέας Χριστοφίδης, τόσο σε τηλεοπτικές του δηλώσεις, όσο και σε συνέντευξη σε εφημερίδα.
Η μαρτυρία Παυλίδη αποτελεί απλώς διασταύρωση, από την οποία βγαίνει και η αλήθεια.
2. Βρετανικά έγγραφα μιλούν καθαρά για παρότρυνση των Άγγλων προς τον Μακάριο να μιλήσει για «εισβολή της Ελλάδας στην Κύπρο, κατά την ομιλία του στη συνεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας, που έγινε στις 19 Ιουλίου.
ΚΑΙ, όντως, αυτό έκανε.
Ο Μακάριος μίλησε – όχι μια φορά – για «εισβολή της Ελλάδας» και ισχυρίστηκε ότι «και οι Τουρκοκύπριοι κινδυνεύουν από την εισβολή αυτή».
Είπε επακριβώς:
«Το πραξικόπημα δεν έγινε υπό συνθήκες τέτοιες, που να το καθιστούν εσωτερικό ελληνοκυπριακό ζήτημα.
Πρόκειται σαφώς για εισβολή εκ των έξω…
Πρόκειται σαφώς για εισβολή εκ των έξω…
Δεν υπήρξε επανάσταση στην Κύπρο, που θα μπορούσε να θεωρηθεί εσωτερική υπόθεση…
Υπήρξε εισβολή, που παραβίασε την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας…
Υπήρξε εισβολή, που παραβίασε την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας…
Και η εισβολή συνεχίζεται, και θα συνεχίζεται όσο θα υπάρχουν Έλληνες αξιωματικοί στην Κύπρο.
Όπως ανέφερα ήδη, τα γεγονότα
της Κύπρου δεν αποτελούν εσωτερική υπόθεση των Ελληνοκυπρίων.
Αφορούν και επηρεάζουν και τους Τουρκοκυπρίους…
Το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας αποτελεί εισβολή, και οι συνέπειές του πλήττουν ολόκληρο τον κυπριακό λαό Έλληνες και Τούρκους…»
(Αρχείο Νίκου Παπαναστασίου-απόσπασμα)
θέλω να δώσω φόρο τιμής σε όλους εκείνους που θυσίασαν την προσωπική τους ελευθερία καιπολλοί περισσότεροι την ζωή τους για την ΠΑΤΡΙΔΑ, ώστε να υπάρχουμε εμείς σήμερα ως Έθνος και πολίτες αυτής της ένδοξης χώρας που λέγετε ΕΛΛΑΔΑ….
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου