1961. Πρώτο θέμα στις εφημερίδες είναι η λειτουργία των νέων φυλακών, που κατασκευάζονταν στην αραιοκατοικημένη περιοχή του Κορυδαλλού.
«Ένα βασικόν κοινωνικόν πρόβλημα που απασχολεί το Ελληνικόν Κράτος επί εκατό και πλέον έτη λύεται επιτέλους με τον καλύτερον δυνατόν τρόπον», έγραφαν οι εφημερίδες.
Το υπουργείο Δικαιοσύνης ευελπιστούσε, ότι με τις νέες φυλακές Αθηνών – Πειραιώς θα άλλαζε τον τρόπο σωφρονισμού των φυλακισμένων.
Η κατασκευή περιελάμβανε «έξι περίπτερα με σύστημα κελλιωτόν απολύτως συγχρονισμένον αλλά και κέντρο ψυχικής και κοινωνικής ερεύνης των καταδίκων», δήλωνε ο τότε αρμόδιος υπουργός Κ. Καλλίας.
Προέβλεπε επίσης μεταξύ άλλων, κέντρο για την ψυχική και κοινωνική μέριμνα των καταδίκων, νοσοκομείο κρατουμένων, τμήμα ανηλίκων και τμήμα κρατουμένων για χρέη.
Τα γραφεία της Διοίκησης των Φυλακών βρίσκονταν αρχικά στις αποθήκες και όχι σε ξεχωριστό κτίριο, επειδή οι εργασίες δεν είχαν ολοκληρωθεί.
Το κόστος για την κατασκευή έφτανε τα 28,6 εκατομμύρια δραχμές, εκ των οποίων τα 16 προέρχονταν από τις δημόσιες επενδύσεις, 11 από τις πωλήσεις οικοπέδων στην περιοχή του Άγιου Σώστη και 1,6 από τον προϋπολογισμό.
Τα κελιά δεν είχαν καμία σχέση, με αυτά των φυλακών που ήδη λειτουργούσαν στην περιφέρεια.
Ήταν ευρύχωρα και διέθεταν γραφείο, νιπτήρα και λουτήρα.
Κυρίως όμως, ήταν ατομικά, καθώς η χωρητικότητα που είχε προβλεφθεί, ήταν για 600 άτομα.
«Όταν ολοκληρωθεί η επίπλωσις δεν θα διαφέρει κατά τίποτα από ένα δωμάτιο σχετικώς καλού ξενοδοχείου», ανέφερε το ρεπορτάζ.
Για την λειτουργία των φυλακών Κορυδαλλού απαιτούνταν το κλείσιμο όλων των άλλων σωφρονιστικών καταστημάτων και κυρίως των διαβόητων φυλακών της Καλλιθέας.
Πριν από τον Κορυδαλλό, οι φυλακές είχαν σχεδιαστεί να κατασκευαστούν στην περιοχή του Αγίου Σώστη.
Από το 1922, καθιερώθηκε το σύστημα εξαγοράς ποινών, με σκοπό να βρεθούν χρήματα για τη στέγασή τους.
Το 1933, είχαν ήδη συγκεντρωθεί αρκετά χρήματα, αλλά ο διεθνής διαγωνισμός δεν προχώρησε, εξαιτίας της αδράνειας του υπουργείου Δικαιοσύνης και του πολέμου που ακολούθησε.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, αποφασίστηκε η ίδρυση και των Γυναικείων Φυλακών.
Ακολούθησε η επέκταση των παλαιών εγκαταστάσεων, χτίζοντας τα κτίρια του Ψυχιατρείου – Νοσοκομείου των Φυλακών.
Το μόνο που δεν είχε μελετηθεί στα αρχικά σχέδια, ήταν το ελικοδρόμιο.
Την παράλειψη αυτή συμπλήρωσαν, μερικές δεκαετίες αργότερα, ο Παλαιοκώστας και ο Ριζάι…
mixanitouxronou.gr
«Ένα βασικόν κοινωνικόν πρόβλημα που απασχολεί το Ελληνικόν Κράτος επί εκατό και πλέον έτη λύεται επιτέλους με τον καλύτερον δυνατόν τρόπον», έγραφαν οι εφημερίδες.
Το υπουργείο Δικαιοσύνης ευελπιστούσε, ότι με τις νέες φυλακές Αθηνών – Πειραιώς θα άλλαζε τον τρόπο σωφρονισμού των φυλακισμένων.
Η κατασκευή περιελάμβανε «έξι περίπτερα με σύστημα κελλιωτόν απολύτως συγχρονισμένον αλλά και κέντρο ψυχικής και κοινωνικής ερεύνης των καταδίκων», δήλωνε ο τότε αρμόδιος υπουργός Κ. Καλλίας.
Προέβλεπε επίσης μεταξύ άλλων, κέντρο για την ψυχική και κοινωνική μέριμνα των καταδίκων, νοσοκομείο κρατουμένων, τμήμα ανηλίκων και τμήμα κρατουμένων για χρέη.
Τα γραφεία της Διοίκησης των Φυλακών βρίσκονταν αρχικά στις αποθήκες και όχι σε ξεχωριστό κτίριο, επειδή οι εργασίες δεν είχαν ολοκληρωθεί.
Το κόστος για την κατασκευή έφτανε τα 28,6 εκατομμύρια δραχμές, εκ των οποίων τα 16 προέρχονταν από τις δημόσιες επενδύσεις, 11 από τις πωλήσεις οικοπέδων στην περιοχή του Άγιου Σώστη και 1,6 από τον προϋπολογισμό.
Τα κελιά δεν είχαν καμία σχέση, με αυτά των φυλακών που ήδη λειτουργούσαν στην περιφέρεια.
Ήταν ευρύχωρα και διέθεταν γραφείο, νιπτήρα και λουτήρα.
Κυρίως όμως, ήταν ατομικά, καθώς η χωρητικότητα που είχε προβλεφθεί, ήταν για 600 άτομα.
«Όταν ολοκληρωθεί η επίπλωσις δεν θα διαφέρει κατά τίποτα από ένα δωμάτιο σχετικώς καλού ξενοδοχείου», ανέφερε το ρεπορτάζ.
Για την λειτουργία των φυλακών Κορυδαλλού απαιτούνταν το κλείσιμο όλων των άλλων σωφρονιστικών καταστημάτων και κυρίως των διαβόητων φυλακών της Καλλιθέας.
Πριν από τον Κορυδαλλό, οι φυλακές είχαν σχεδιαστεί να κατασκευαστούν στην περιοχή του Αγίου Σώστη.
Από το 1922, καθιερώθηκε το σύστημα εξαγοράς ποινών, με σκοπό να βρεθούν χρήματα για τη στέγασή τους.
Το 1933, είχαν ήδη συγκεντρωθεί αρκετά χρήματα, αλλά ο διεθνής διαγωνισμός δεν προχώρησε, εξαιτίας της αδράνειας του υπουργείου Δικαιοσύνης και του πολέμου που ακολούθησε.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, αποφασίστηκε η ίδρυση και των Γυναικείων Φυλακών.
Ακολούθησε η επέκταση των παλαιών εγκαταστάσεων, χτίζοντας τα κτίρια του Ψυχιατρείου – Νοσοκομείου των Φυλακών.
Το μόνο που δεν είχε μελετηθεί στα αρχικά σχέδια, ήταν το ελικοδρόμιο.
Την παράλειψη αυτή συμπλήρωσαν, μερικές δεκαετίες αργότερα, ο Παλαιοκώστας και ο Ριζάι…
mixanitouxronou.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου