Η συγκεκριμένη οροσειρά είναι η ψηλότερη του νησιού και τότε διέθετε πολλές συμμαχικές βάσεις και σταθμούς επικοινωνίας. Εκείνη τη μέρα, η συγκεκριμένη ομάδα είχε ως αποστολή να εγκαταστήσει πάνω στην οροσειρά ένα στρατιωτικό παρατηρητήριο, αλλά τα απρόσμενα γεγονότα άλλαξαν την αποστολή τους.
Το περιστατικό έγινε γνωστό 32 χρόνια μετά, όταν ένας από τους στρατιώτες, ο Τομ Κλαρκ, αποφάσισε να λύσει τη σιωπή του και να αποκαλύψει, το 2005 στο μηνιαίο περιοδικό UFO Monthly, τι ακριβώς συνέβη εκείνο το βράδυ:
«Ήταν περίπου 2 π.μ. όταν ξαφνικά εμφανίστηκε στον νυχτερινό ουρανό μία εκθαμβωτική γαλαζωπή λάμψη. Δεν θυμάμαι να ακούστηκε, κάποια έκρηξη. Όλοι μας ξαφνιαστήκαμε από το συμβάν και πέσαμε κάτω στο έδαφος. Τότε νοιώσαμε και ένα οστικό κύμα να μας διαπερνάει. Μετά από λίγο, το φως χάθηκε εντελώς χωρίς να γίνει πρόσκρουση κάποιου αντικειμένου στο έδαφος. Πιθανός η σιωπηλή έκρηξη να έγινε στον αέρα.
Το έντονο φως έγινε αντιληπτό και στη βάση. Αμέσως διαταχθήκαμε να ψάξουμε τη περιοχή. Ο λοχαγός και ο λοχίας προχώρησαν μπροστά, για την αναγνώριση. Ύστερα από μία ώρα, οι δυο τους επέστρεψαν και είπαν ότι είδαν συντρίμμια κάποιου παράξενου σκάφους. Μεταβίβασαν την πληροφορία στην βάση και ιδιοποιηθήκαμε να περιμένουμε μία ομάδα αποκατάστασης. Αντί αυτής εμφανίστηκαν κάποια ελικόπτερα χωρίς διακριτικά και άνθρωποι με μαύρο ρουχισμό.
Μας επέτρεψαν να πλησιάσουμε αφού πρώτα συνέλλεξαν τα μεγάλα κομμάτια από τα συντρίμμια και μας ανέθεσαν να ερευνήσουμε την περιοχή για μικρότερα, που θα τα τοποθετούσαμε σε κάτι που έμοιαζε με τεράστιους βιομηχανικούς κάδους.
«Μάζεψα ένα κομμάτι που έμοιαζε από τη μία πλευρά με κάρβουνο και από την άλλη με χρυσή κεραμιδωτή επιφάνεια. Αφού τοποθέτησα το αντικείμενο στον κάδο, πρόσεξα πως δύο κομμάτια από την χρυσή ουσία κόλλησαν στα χέρια μου και ένα άλλο κομμάτι το τοποθέτησα με ασφάλεια στην βέρα μου.
Η νύχτα με βοήθησε να κρύψω αυτά τα τρία κομμάτια στην μπροστινή τσέπη του στρατιωτικού μου πουλόβερ! Ύστερα από μερικές ώρες ανακοινώθηκε αναφορά και μας διέταξαν να σταθούμε όλοι στην σειρά, όπου μας δόθηκαν αυστηρές συστάσεις να μην πάρουμε τίποτα από την περιοχή και να μην μιλήσουμε για το συμβάν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Απειληθήκαμε με στρατοδικείο και αρχικά οδηγηθήκαμε στην αγγλική βάση της Δεκέλειας για ανάκριση.
Ύστερα από τις ατομικές ανακρίσεις, μας είπαν ποτέ να μην αποκαλύψουμε οτιδήποτε από αυτά που είδαμε ή κάναμε εκείνη τη μέρα, γιατί αν το κάναμε ως ενεργά μέλη του στρατού, θα κατηγορούμασταν για προδοσία και θα μας εκτελούσαν με πυροβολισμό. Τότε ήταν που είδα τελευταία φορά την ομάδα, καθώς μετά όλοι αποσπαστήκαμε σε διαφορετικές βάσεις και χάσαμε ο ένας τα ίχνη του άλλου για πάντα.»
Τα πορίσματα των Βρετανικών ερευνών από τη συντριβή στη Τρόοδο παραμένουν απόρρητα ακόμα και σήμερα.
Τα τρία μικροσκοπικά κομμάτια που κατάφερε να ανακτήσει με κίνδυνο της ζωής του ο Τομ Κλάρκ, φωτογραφήθηκαν και βρίσκονται κρυμμένα σε ασφαλή τοποθεσία. Ακόμα και μετά από τις αποκαλύψεις, κανένας επίσημος φορέας δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι τα κομμάτια ανήκουν σε ανθρώπινο εναέριο αντικείμενο ή γήινο δορυφόρο.
Μέχρις αποδείξεως του εναντίου, θεωρούνται εξωγήινης προέλευσης όπως ισχυρίζεται ο κάτοχός τους!...
(Άρθρο: Harris Koutsiaftis)
Πηγή
θέλω να δώσω φόρο τιμής σε όλους εκείνους που θυσίασαν την προσωπική τους ελευθερία καιπολλοί περισσότεροι την ζωή τους για την ΠΑΤΡΙΔΑ, ώστε να υπάρχουμε εμείς σήμερα ως Έθνος και πολίτες αυτής της ένδοξης χώρας που λέγετε ΕΛΛΑΔΑ….
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου