Μετά από 42 χρόνια τα οστά του Νίκου Καβροχωριανού θα αναπαυτούν στην κρητική γη, που ετοιμάζεται να υποδεχτεί τον ήρωα καταδρομέα για... δεύτερη φορά.
Έχουν περάσει κιόλας 42 ολόκληρα χρόνια μετά τον άδικο χαμό του στην πτήση θανάτου από τη Σούδα προς τη Λευκωσία τον Ιούλιο του 1974 κατά την τουρκική εισβολή. Είναι η δεύτερη φορά που θα τελεστεί η κηδεία του. Το πρώτο "τελευταίο αντίο" ειπώθηκε πέντε χρόνια μετά το 1979, για να αποκαλυφτεί ωστόσο 26 χρόνια αργότερα και μέσω εξέτασης DNA πως τα οστά που ενταφιάστηκαν στο χωριό του, τη Μονή Μαλεβιζίου, δεν ανήκαν στον ίδιο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Με τιμές θα παραλάβει από την Κύπρο η Ελλάδα τα λείψανα αγνοουμένων στρατιωτών
Ήταν ένας από τους κομάντο της ηρωικής Α' Μοίρας του Μάλεμε που χάθηκε τόσο τραγικά και άδικα όταν το αεροσκάφος Noratlas "Νίκη 4" συνετρίβη λίγο πριν προσγειωθεί στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, καθώς εκλήφθηκε ως τουρκικό και χτυπήθηκε κατά λάθος από τα κυπριακά αντιαεροπορικά πυρά.
Τραγωδία με μακάβρια λάθη
Τα ξημερώματα της 22ας Ιουλίου του 1974 η δίδυμη αδερφή του ξυπνά με λυγμούς φωνάζοντας το όνομά του. Ο εφιάλτης της, που απεικονίζει μια πύρινη κόλαση και μαζί έναν εκκωφαντικό θόρυβο, ζωντανεύει δραματικά. Η είδηση του θανάτου του 21χρονου Νίκου "τσακίζει" τους γονείς και τα τρία του αδέρφια. Το χωριό του, η Μονή Μαλεβιζίου, βυθίζεται στο πένθος.
Περνούν πέντε μαρτυρικά χρόνια και τον Οκτώβριο του 1979 η Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ) παραδίδει στην οικογένεια λείψανά του αλλά κανένα προσωπικό του αντικείμενο.
Ενταφιάζεται στον οικογενειακό τάφο στο κοιμητήριο του χωριού. Για τους δικούς του ανθρώπους η τέλεση της κηδείας του είναι λυτρωτική, αν και οι πληγές δεν κλείνουν. Θα έπρεπε να είναι η τελευταία πράξη του δικού τους δράματος αλλά δυστυχώς δεν ήταν.
Το 2005 η εξέλιξη της τεχνολογίας μέσω της μεθόδου του DNA αποκαλύπτει το μακάβριο λάθος. Η ταυτοποίηση των οστών που ενταφιάστηκαν στη Μονή με εκείνα του πατέρα του 21χρονου αποκαλύπτουν πως δεν ανήκουν σε εκείνον.
Πρόκειται για ένα ντόμινο λαθών που ξεδιπλώνεται δραματικά, με πολλές οικογένειες των νεκρών καταδρομέων να πενθούν για δεύτερη φορά αντιλαμβανόμενες πως έκλαψαν τόσες και τόσες φορές πάνω από μνήματα με λάθος… οστά.
Τον αποχαιρετούν για δεύτερη φορά…
Η Πολιτεία εξακολουθεί να λειτουργεί με τρόπο που δεν καταδεικνύει κανένα σεβασμό στη μνήμη του ανθυπασπιστή καταδρομέα και στην οικογένειά του. Χρειάστηκε να περάσουν 11 χρόνια προκειμένου να εκπληρώσει το χρέος της.
Στη Μονή η συγκίνηση είναι μεγάλη, καθώς την Κυριακή 24 Ιανουαρίου και έπειτα από 42 ολόκληρα χρόνια όσοι τον γνώρισαν από κοντά, κι όσοι τον ξέρουν για τον ηρωισμό του θα τον συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία, με τα οστά του να επιστρέφουν στην αγκαλιά της κρητικής γης με όλες πλέον τις απαιτούμενες τιμές.
*Απόσπασμα από το άρθρο της Στέλλας Τερζάκη στο neakriti.gr
http://www.tothemaonline.com/
θέλω να δώσω φόρο τιμής σε όλους εκείνους που θυσίασαν την προσωπική τους ελευθερία καιπολλοί περισσότεροι την ζωή τους για την ΠΑΤΡΙΔΑ, ώστε να υπάρχουμε εμείς σήμερα ως Έθνος και πολίτες αυτής της ένδοξης χώρας που λέγετε ΕΛΛΑΔΑ….
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου