Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, o ιδρυτής του σύγχρονου τουρκικού κράτους, και ο «Πατέρας των Τούρκων» γεννήθηκε το 1881 στην πόλη της Θεσσαλονίκης και ήταν Εβραϊκής καταγωγής από την αίρεση των Ντονμέδων.
Οι Ντονμέδες αριθμούσαν κοντά στα 15,000 άτομα, και ήταν μια υπόγεια αίρεση Σαμπεταϊνών Εβραίων που είχαν μουσουλμανικά ονόματα, και που προς τα έξω συμπεριφέρονταν ως Μουσουλμάνοι, αλλά κρυφά πίστευαν στον Σαμπετάι Σέβι, τον ψευδή Μεσσία του 17 ου αιώνα, και διεξήγαγαν προσεκτικά φυλασσόμενες προσευχές και τελετουργίες στο όνομα του.
Οι Ντονμέδες ήταν απόγονοι των Σεφαρδιτών Εβραίων που ζούσαν στην Ισπανία και την Πορτογαλία (Ανδαλουσία) για αιώνες, μέχρι που οι Μουσουλμάνοι Άραβες έχασαν τον έλεγχο της Ανδαλουσίας από τους Χριστιανούς. Οι Χριστιανοί έδωσαν στους Εβραίους την δυνατότητα επιλογής μεταξύ θανάτου, αλλαξοπιστίας, και την εξορία, έτσι βρήκαν το άσυλο και την ευτυχία τους στις Οθωμανικές χώρες του Σουλτάνου, στην πόλη της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια του 1492.
Τις μέρες της ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, οι Ντονμέδες της Θεσσαλονίκης προσπάθησαν να αναγνωριστούν ως μη Μουσουλμάνοι για να αποφευχθεί η αναγκαστική μεταφορά τους προς την Ανατολία.
Οι παππούδες του Κεμάλ Ατατούρκ, από την πλευρά της μητέρας του, έγιναν μουσουλμάνοι το 1834, ώστε να μην φορολογούνται από την Οθωμανική Αρχή. Η μητέρα του Ατατούρκ, η Ζουμπεϊντέ προερχόταν από τα βουνά δυτικά των Ιωαννίνων, κοντά στα σημερινά Αλβανικά σύνορα. Για την προέλευση του πατέρα του, Αλί Ριζά, ελάχιστα είναι γνωστά.
Ο Ατατούρκ ήταν πάντοτε απρόθυμος να αποκαλύψει πράγματα σχετικά με το οικογενειακό του δέντρο. Ο Ατατούρκ θα είχε βάσιμους λόγους για να αποκρύψει τη προέλευση του από Ντονμέδες. Οι Ντονμέδες (οι οποίοι παντρεύονταν μόνο μεταξύ τους) όχι μόνο περιφρονούνταν από την υπόλοιπη κοινωνία, αλλά και ορίζονταν ως αιρετικοί και από τους Μουσουλμάνους και από τους Εβραίους. Επίσης είχαν τη φήμη για σεξουαλική ανηθικότητα που θα μπορούσε να είναι ελάχιστα κολακευτικό για τους απογόνους τους.
Το 1911, ένας Εβραίος εκδότης εφημερίδας που είχε το όνομα Ιταμάρ Μπέν- Αβί γράφει ότι συνάντησε τυχαία τον Ατατούρκ στο ξενοδοχείο Kamenitz στην Ιερουσαλήμ, όπου ο Ατατούρκ εξομολογείται για πρώτη και μοναδική φορά στην ενήλικη ζωή του, ότι ήταν Εβραϊκής καταγωγής. Ο Ιταμάρ Μπεν- Αβί περιγράφει δύο συναντήσεις με τον Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος δεν είχε ακόμη πάρει το όνομα του Ατατούρκ, «Πατέρας των Τούρκων». Και οι δύο συναντήσεις έγιναν στη Γαλλική γλώσσα, ήταν κυρίως για την Οθωμανική πολιτική, και συνοδεύονταν με μεγάλες ποσότητες άρακ, το Αραβικό τσίπουρο. Στην πρώτη από αυτές τις δύο συναντήσεις, ο Κεμάλ εμπιστεύθηκε να εξομολογείσει τα εξής:
«Είμαι απόγονος του Σαμπετάι Σέβι, – δεν είμαι πραγματικά Εβραίος πλέον, αλλά εξακολουθώ να είμαι ένθερμος θαυμαστής αυτού του προφήτη σας. Η γνώμη μου είναι ότι κάθε Εβραίος στη χώρα αυτή καλά θα κάνει να ενταχθεί στο στρατόπεδο του».
Κατά τη δεύτερη συνάντηση που έγινε 10 μέρες αργότερα στο ίδιο ξενοδοχείο, ο Μουσταφά Κεμάλ είπε σε ένα σημείο:
«Έχω στο σπίτι μια Εβραϊκή Βίβλο που τυπώθηκε στη Βενετία. Είναι αρκετά παλιά, και θυμάμαι τον πατέρα μου που με έπαιρνε σε ένα Καραΐτη δάσκαλο που μου δίδαξε να τη διαβάζω. Θυμάμαι ακόμα μερικά λόγια της, όπως…
» Και ο Ιταμάρ Μπεν-Αβί συνεχίζει: «Έχει διακόψει να μιλά για λίγο, τα μάτια του έψαχναν κάτι στο καινό. Στη συνέχεια θυμήθηκε»:
«Shema Yisra’el, Adonai Elohenu, Adonai Ehad»!
«Αυτή είναι η πιο σημαντική μας προσευχή, Λοχαγέ.»
«Και δική μου μυστική προσευχή , Cher Monsieur», απάντησε, ξαναγεμίζοντας τα ποτήρια μας. Αν και ο Ιταμάρ Μπεν-Αβί δεν θα μπορούσε να το γνωρίζει τότε, ο Ατατούρκ εννοούσε την έκφραση «μυστική προσευχή» στη κυριολεξία. Ανάμεσα στις απόκρυφες προσευχές των Ντονμέδων, που πρώτη φορά έγιναν γνωστές στον ακαδημαϊκό κόσμο, όταν ένα βιβλίο με αυτές κατέληξε στη Εθνική Βιβλιοθήκη της Ιερουσαλήμ το 1935, είναι μια που περιέχει την ομολογία της πίστης: «Ο Σαμπετάι Σέβι και κανένας άλλος είναι ο αληθινός Μεσσίας. Άκουσε O Ισραήλ, ο Κύριος ο Θεός μας, ο Κύριος είναι ένας». Ήταν χωρίς αμφιβολία από αυτή την ομολογία της πίστης, και όχι από την Εβραϊκή Βίβλο, που ο Ατατούρκ θυμήθηκε τα λόγια της προσευχής Shema.
Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ ίδρυσε μια κοσμική Τουρκική δημοκρατία όπου ήθελε να περιορίσει το Ισλάμ μια και για πάντα μόνο στα τζαμιά. Αρκετοί Ντονμέδες ήταν μεταξύ των Νεοτούρκων, Τούρκων διανοουμένων που προσπάθησαν να μεταρρυθμίσουν τη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Κατά τη Ρεπουμπλικανική εποχή, θα υποστηρίξουν σθεναρά τις φιλοδυτικές μεταρρυθμίσεις του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Η Τουρκική κυβέρνηση, που για χρόνια μάχεται να προστατευθεί από μουσουλμανικές φονταμενταλιστικές επιθέσεις που υποσκάπτουν τη νομιμότητα και τις κοσμικές μεταρρυθμίσεις του Ατατούρκ, δεν έχει λόγο να χαιρετίσει την είδηση ότι ο πατέρας του «Πατέρα των Τούρκων» ήταν ένας κρυπτό-Εβραίος που πέρασε τα αντί-μουσουλμανικά του αισθήματα και στον γιο του. Το Μυστικό του Μουσταφά Κεμάλ θα είναι ασφαλώς για τη Τουρκική κυβέρνηση κάτι που θα προτιμούσε να συνεχίσει να διατηρείται έτσι.
Ακόμη μια πηγή για την Εβραική καταγωγή του Κεμάλ
Θέμα: Η Εβραϊκή καταγωγή του Μουσταφά Κεμάλ και του Ενβέρ Πασά γραμμένη σε αμερικανικές εφημερίδες
Πηγή: The Literary Digest (μαγκαζίνο εφημερίδας που δημοσιευόταν στις ΗΠΑ)
14 Οκτωβρίου 1922, σελίδα: 50
Ισπανός Εβραίος στην Καταγωγή, ορθόδοξος (σουνίτης) Μουσουλμάνος από γεννησιμιού και ανατροφής, ο οποίο έχει εκπαιδευτεί σε μια πολεμική γερμανική σχολή, πατριώτης, μαθητής των εκστρατειών των παγκοσμίως μεγάλων στρατηγών, συμπεριλαμβανομένου του Ναπολέοντα, και του Κραντ Λι – αυτά λέγονται ότι είναι μερικά έξοχα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του νέου «έφιππου άνδρα» που έχει εμφανιστεί στην Εγγύς Ανατολή. Είναι ένας πραγματικός δικτάτορας, όπως οι ανταποκριτές μαρτυρούν, ένας άνδρας του τύπου ο οποίος είναι ταυτόχρονα η ελπίδα και ο φόβος για έθνη που έχουν κατασπαραχτεί από ανεπιτυχείς πολέμους. Η ενότητα και η δύναμη είχε επανέλθει σε μεγάλο βαθμό πίσω στην Τουρκία μέσω της θέλησης του Μουσταφά Κεμάλ Πασά.
…………
Εκεί ήταν ο ίδιος ο Πασάς, ψηλός, ακόμη νέος, όμορφος, με στενούς γλουτούς, πλατιούς ώμους, με γκρι, μάλλον λυπημένα μάτια που μιλούσε εύγλωττα για την Ισπανική-εβραϊκή του καταγωγή – γιατί ο Κεμάλ, όπως και ο Ενβέρ Πασά, αν και ορθόδοξος Μωαμεθανός, κατάγεται από εκείνες τις Ισπανο-εβραϊκές οικογένειες που, δεδομένου ότι τους δόθηκε από τον Χριστιανισμό η επιλογή μεταξύ θανάτου, προσηλυτισμού και εξορίας, βρήκαν άσυλο και ευτυχία στις χώρες του Σουλτάνου – και έχει δυνατά, φλεβώδη χέρια, πλατιά γύρο από τον καρπό – χέρια καλλιτέχνη, ονειροπόλου, από εκείνα που πράττουν, ενός ανθρώπου που ξέρει να πλάθει τα όνειρα του σε πραγματικότητα.
Σημείωμα.
Ο Ατατούρκ είχε προτίμηση για άτομα του δικού του φύλου, με έγγραφα σχετικά με αυτό, από την Οθωμανική μυστική στρατιωτική αστυνομία η οποία τον κατατάσσει ως «ένα πολύ γνωστό ομοφυλόφιλο». Όταν ήταν σε νεαρή ηλικία, είχε ερωτική σχέση με έναν Έλληνα ψαρά με το όνομα Ιωάννης Τίκκης από τη πόλη του Λαγκαδά.
Mustafa Kamel Ataturk, the founder of the modern Turkish State, and the» Father of the Turks» was born in 1881 at the city of Salonika and was of Doenme Jewish descent. The Doenme numbered close to 15,000, and were an underground sect of Sabbetaians Jews who took Muslim names and outwardly behaved like Muslims but secretly believed in Sabbetai Zevi, the 17th-century false messiah, and conducted carefully guarded prayers and rituals in his name. The Doenme were discentants of Sephardi Jews who lived in Spain and Portugal (Andalusia) for centuries until the Muslim Arabs lost control of Andalusia to the Christians. The Christians gave them the choice between death, conversion and exile, and the Jews found asylum and happiness in the Ottoman Sultan’s domains at the city of Salonica in Greece during 1492. At the time of the interchange of Greek and Turkish populations between Turkey and Greece, the Salonika The Doenme tried to be recognized as not Muslims to avoid forced transport to Anatolia.
Kemal Ataturk’s grandparents became Muslims in 1834 so as not to be taxed by the Otomman authorities.Ataturk’s mother Zubeyde came from the mountains west of the town of Ioannina, close to the current Albanian frontier, of the origins of his father, Ali Riza, little is known. Ataturk was always reluctant to disclose about his family background. Ataturk would have had good reasons for concealing his Doenme origins. Not only were the Doenmes (who married only among themselves) looked down on as heretics by both Muslims and Jews, they had a reputation for sexual profligacy that could hardly have been flattering to their offspring.
In 1911 , a Jewish newspaper publisher by the name of Itamar Ben-Avi writes that he met Ataturk in at Kamenitz Hotel in Jerusalem where Ataturk confecess for the first and only time of his adult life, that he was of Jewish ancestry.
Itamar Ben-Avi describes two meetings with Mustafa Kemal, who had not yet taken the name of Ataturk, «Father of the Turks.» Both were conducted in French, were largely devoted to Ottoman politics, and were doused with large amounts of arak. In the first of these, Kemal confided:
«I” m a descendant of Sabbetai Zevi – not indeed a Jew any more, but an ardent admirer of this prophet of yours. My opinion is that every Jew in this country would do well to join his camp. «During their second meeting, held 10 days later in the same hotel, Mustafa Kemal said at one point:
«I have at home a Hebrew Bible printed in Venice. It’s rather old, and I remember my father bringing me to a Karaite teacher who taught me to read it. I can still remember a few words of it, such as …»
«And Itamar Ben-Avi continues: «He paused for a moment, his eyes searching for something in space. Then he recalled:»Shema Yisra’el, Adonai Elohenu, Adonai Ehad!»
«That’s our most important prayer, Captain.»
«And my secret prayer too, cher monsieur,” he replied, refilling our glasses.»
Although Itamar Ben-Avi could not have known it, Ataturk no doubt meant «secret prayer» quite literally. Among the esoteric prayers of the Doenme, first made known to the scholarly world when a book of them reached the National Library in Jerusalem in 1935, is one containing the confession of faith: Sabbetai Zevi and none other is the true Messiah. Hear O Israel, the Lord our God, the Lord is one». It was undoubtedly from this creed prayer, rather than from the Hebrew Bible, that Ataturk remembered the words of the Shema prayer.
Mustafa Kemal Ataturk founded a secular Turkish republic in which he wanted Islam to be banished once and for all, to the mosques. Several Doenme were among the Young Turks, Turkish intellectuals who tried to reform the Ottoman Empire. In the Republican era, they strongly supported the pro-Western reforms of Mustafa Kemal Ataturk. The Turkish government, which for years has been fending off Muslim fundamentalist assaults on its legitimacy and on the secular reforms of Ataturk, has little reason to welcome the news that the father of the «Father of the Turks» was a crypto-Jew who passed on his anti-Muslim sentiments to his son. Mustafa Kemal’s secret is no doubt one that it would prefer to continue to be kept.
More sources about Kemal’s Jewish ancestry
Subject: Mustafa Kemal and Enver Pasha’s Jewishness written in American Newspapers.
Source : The Literary Digest (a journal published in USA)
October 14, 1922, page: 50
A Spanish Jew by ancestry, an orthodox Moslem by birth and breeding, trained in a German war college, a patriot, a student of the campaigns of the world’s great generals, including Napoleon, Grant and Lee – these are said to be a few outstanding characteristics in the personality of the new «Man on Horseback» who has appeared in the Near East. He is a real dictator, the correspondents testify, a man of the type which is at once the hope and fear of nations torn to pieces by unsuccessful wars. Unity and power have come back to Turkey largely through the will of Mustafa Kemal Pasha.
…………
There was the pasha himself, tall, still young, good-looking, narrow-hipped, wide-shouldered, with gray, rather sad eyes that spoke eloquently of his Spanish-Jewish ancestry – for Kemal, like Enver Pasha, tho an orthodox Moslem, is descended from those Spanish-Jewish families that, given by Christianity the tolerant choice between death, conversion and exile, found asylum and happiness in the Sultan’s domains – and with strong, high-veined hands, broad and flat across the wrist – the hands of an artist, a dreamer, yet, too, those of a doer, a man who knows how to clout his dreams into facts.
Note
Ataturk had a preference for members of his own sex with records about it from the Ottoman secret military police which classify him as «a well known homosexual». When he was young he had an affair with a Greek fisherman Named Ioannis Tikis from Lagadas town.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου