Οἱ Ἀλβανοί φωνάζουν καί λέγουν πολλά διά τήν καταγωγήν τους…. ἀλλά ἡ ἀλήθεια εἶναι μία καί εἶναι μοναδική Περί Ἀλβανῶν, ὁμιλοῦν τά γραπτά κείμενα καί λέγουν ὅτι δέν εἶναι Εὐρωπαϊκός λαός. Κατοικοῦσαν περί τήν Κασπίαν, τό σημερινόν Νταγκεστάν καί βόρειον Ἀτζερμπαϊστάν. Ἦταν κτηνοτρόφοι, λάτρευαν τόν Ἥλιο καί τήν Σελήνην, πού τούς προσέφεραν ἀνθρωποθυσίας. Ὑποτάχθησαν εἰς τούς Ρωμαίους τόν 1ον Π.Χ αἰῶνα. Ἡ Ἀλβανία ὡς Βαλκανική περιοχή ἀναφέρεται διά πρώτην φοράν ἀπό τόν Πτολεμαῖον, τόν 2ον Μ.Χ. αἰῶνα. Ἐγκυκλοπαίδια <Λάμψα>.
Τούς εἶχαν μεταφέροι οἱ Ρωμαίοι, καί τούς ἐγκατέστησαν εἰς τήν Βαλκανικήν ὡς ἐμπροσθοφυλακή φυλάξεως τῶν συνόρων τους. Οἱ ἴδιοι οἱ Ἀλβανοί φωνασκοῦν καί λέγουν ὅτι εἶναι ἀρχαῖοι καί πολιτισμένοι! Τότε ἄς μᾶς ποῦν τί ἀλφάβητο ἔχουν, ἀπό πότε τό ἔχουν, ἐάν χρησιμοποιοῦν τό λατινικό ἀλφάβητο, τό ὁποῖον κατά βάσιν εἶναι τό τῆς Κύμης καί Χαλκίδος, ἤτοι Ἐλληνικόν. Πάντως τώρα τελευταίως ἔμαθαν νά κάνουν χρήσιν ἀλφαβήτου, ἤτοι οἱ ἴδιοι ὡς λαός δέν ἔχουν γραπτά κείμενα. Ἔχουν καί μία σημαίαν μέ δικέφαλον, οὔτε αὐτή εἶναι δική τους, εἶναι τοῦ Βυζαντίου. Ο Στράβων ἐγεννήθη ἀπό πλουσίαν οἰκογένειαν τό 63 ἤ τό 64 Π.Χ. εἰς τήν Ἀμάσειαν τοῦ Πόντου, ὅπου καί ἀπέθανεν, εἰς ἠλικίαν 90 περίπου ἐτῶν (λίγο μετά τό 23 Μ.Χ.). Από τήν τοῦ Στράβωνος Γεωγραφίαν διαβάζομεν: ἐν αὐτῇ δὲ τῇ Ἀρμενίᾳ πολλὰ μὲν ὄρη πολλὰ δὲ ὀροπέδια, ἐν οἷς οὐδ’ ἄμπελος φύεται ῥᾳδίως, πολλοὶ δ’ αὐλῶνες οἱ μὲν μέσως οἱ δὲ καὶ σφόδρα εὐδαίμονες καθάπερ τὸ Ἀραξηνὸν πεδίον, δι’ οὗ ὁ Ἀράξης ποταμὸς ῥέων εἰς τὰ ἄκρα τῆς Ἀλβανίας καὶ τὴν Κασπίαν ἐκπίπτει θάλατταν, καὶ μετὰ ταῦτα ἡ Σακασηνὴ καὶ αὐτὴ τῇ Ἀλβανίᾳ πρόσχωρος καὶ τῷ Κύρῳ ποταμῷ, εἶθ’ ἡ Γωγαρηνή· Προσάρκτια δέ ἐστι τὰ ὑπερκείμενα τῆς Κασπίας θαλάττης ὄρη τὰ τοῦ Παραχοάθρα καὶ Ἀλβανοὶ καὶ Ἴβηρες καὶ ὁ Καύκασος ἐγκυκλούμενος τὰ ἔθνη ταῦτα καὶ συνάπτων τοῖς Ἀρμενίοις, συνάπτων δὲ καὶ τοῖς Μοσχικοῖς ὄρεσι καὶ Κολχικοῖς μέχρι τῶν Από τόν Στέφανον Βυζάντιον, φιλόσοφον καί γεωγράφον (4ου αιώνα μ.Χ.). διαβάζουμε: Ἀλβανία χώρα πρός τοῖς ἀνατολικοῖς Ἴβηρσιν. Ἐκεῖ δέ καί τό ἔθνος οἱ Ἀλβανοί, ποιμενικοί καί μετρίως πολεμικοί μεταξύ Ἰβήρων καί Κασπίας.
Ὑπόκειται δέ τῆ Σαρματία πρός μέν τῶ Πόντω ἡ Κολχική πρός δέ τῆ Κασπία ἡ Ἀλβανία. Ὁ Πλούταρχος (βίοι παράλληλοι) γράφει: Καταλιπὼν δὲ φρουρὸν Ἀρμενίας Ἀφράνιον αὐτὸς ἐβάδιζε διὰ τῶν περιοικούντων τὸν Καύκασον ἐθνῶν ἀναγκαίως ἐπὶ Μιθριδάτην. Μέγιστα δὲ αὐτῶν ἐστιν ἔθνη Ἀλβανοὶ καὶ Ἴβηρες, Ἴβηρες μὲν ἐπὶ τὰ Μοσχικὰ ὄρη καὶ τὸν Πόντον καθήκοντες, Ἀλβανοὶ δὲ ἐπὶ τὴν ἕω καὶ τὴν Κασπίαν κεκλιμένοι θάλασσαν. Οὗτοι πρῶτον μὲν αἰτοῦντι Πομπηΐῳ δίοδον ἔδοσαν·
Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος εἰς τήν ἀήττητον ἐκπολιτιστικήν πορείαν του, ἀπέναντι του καί ὡς μισθοφόρους τῶν Περσῶν, εἶχεν καί τούς Ἀλβανούς. Εἰς τήν Ἀρριανοῦ «Ἀλεξανδρου ἀνάβασιν» ἀλλά καί ἀλλαχοῦ, διά τήν μάχην τῶν Γαυγαμήλων διαβάζομεν: Κατὰ δὲ τὸ δεξιὸν οἵ τε ἐκ Κοίλης Συρίας καὶ οἱ ἐκ τῆς μέσης τῶν ποταμῶν ἐτετάχατο, καὶ Μῆδοι ἔτι κατὰ τὸ δεξιόν, ἐπὶ δὲ Παρθυαῖοι καὶ Σάκαι, ἐπὶ δὲ Τόπειροι καὶ Ὑρκάνιοι, ἐπὶ δὲ Ἀλβανοὶ καὶ Σακεσεῖναι, οὗτοι μὲν ἔστε ἐπὶ τὸ μέσον τῆς πάσης φάλαγγος. κατὰ τὸ μέσον δέ, ἵνα ἦν βασιλεὺς Δαρεῖος, οἵ τε συγγενεῖς οἱ βασιλέως ἐτετάχατο καὶ οἱ μηλοφόροι Πέρσαι καὶ Ἰνδοὶ καὶ Κᾶρες οἱ ἀνάσπαστοι καλούμενοι καὶ οἱ Μάρδοι τοξόται. Ὡς δὲ ὁμοῦ ἤδη τὰ στρατόπεδα ἐγίγνετο, ὤφθη Δαρεῖός τε καὶ οἱ ἀμφ’ αὐτόν, οἵ τε μηλοφόροι Πέρσαι καὶ Ἰνδοὶ καὶ Ἀλβανοὶ καὶ Κᾶρες οἱ ἀνάσπαστοι καὶ οἱ Μάρδοι τοξόται, κατ’ αὐτὸν Ἀλέξανδρον τεταγμένοι καὶ τὴν ἴλην τὴν βασιλικήν. ἦγε δὲ ὡς ἐπὶ τὸ δεξιὸν τὸ αὑτοῦ Ἀλέξανδρος μᾶλλον, καὶ οἱ Πέρσαι ἀντιπαρῆγον, ὑπερφαλαγγοῦντες πολὺ ἐπὶ τῷ σφῶν εὐωνύμῳ. Παρθυαίους δὲ καὶ Ὑρκανίους καὶ Τοπείρους, τοὺς πάντας ἱππέας, Φραταφέρνης ἦγεν. Μήδων δὲ ἡγεῖτο Ἀτροπάτης. ξυνετάττοντο δὲ Μήδοις Καδούσιοί τε καὶ Ἀλβανοὶ καὶ Σακεσῖναι. τοὺς δὲ προσοίκους τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ Ὀροντοβάτης καὶ Ἀριοβαρζάνης καὶ Ὀρξίνης ἐκόσμουν
Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος για την εποχή του Ηράκλειου γράφει: …»Και επειδή η νυν Σερβλία καί παγανία καί η ονομαζομένη Ζαχλούμων χώρα καί Τερβουνία καί η των Καναλιτών υπό την εξουσίαν του βασιλέως Ρωμαίων υπήρχον, εγένοντο δε αι τοιούιαι χώραι έρημαι παρά τών Αβάρων από των εκείσε γαρ Ρωμάνους τους νύν Δελματίαν καί τό Δυρράχιον οίκούντας απήλασαν»… Εδώ περιγράφεται η ερήμωση της Ιλλυρίας μέχρι και του Δυρραχίου και ο εποικισμός υπο των Αβάρων. Ο Λαονικος Χαλκοκονδύλης (1430-1490), γράφει: Ουδόλως φρονώ ότι οί Αλβανοί ύπάρχουσιν Ίλλυρικόν γένος ώς τίνες λέγουσιν … . Καί πράγματι οἰ Ἀλβανοί δέν ἔχουν ὡς ἀποδεικνύεται οὐδεμίαν σχέσιν μέ τούς Ἰλλυριούς. Ὁ Φίλλιπος ἀλλά καί ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος πρίν ξεκινήσουν πρός ἀνατολάς, εἶχαν ἐκστρατεύσει πρός βοράν διά νά εἶναι ἀπαλλαγμένη ἡ Μακεδονία ἀπό τυχόν εἰς βάρος των ἐκστρατείας τῶν βορείων γειτόνων της, ὁπου μεταξύ αὐτῶν ἦσαν καί οἱ Ἰλλυριοί τούς ὁποίους ἐξουδετέρωσαν, καί ἔκτοτε δέν ἀναφέρονται. Απο την Γαλλική εγκυκλοπαίδεια, γραμμένη από επιτροπή Σοφών υπό την εποπτεία του Ιππότη D’ Arteau, μεταφρασμένη κατ΄ επιτομή από τη Γαλλική, το έτος 1862, διαβάζουμε:
ΑΛΒΑΝΙΑ: υπό των νεωτέρων γεωγράφων καλείται μία των επαρχιών της Ευρωπαϊκής Τουρκίας εκτεινομένη παρά το Αδριατικόν και το Ιόνιον πέλαγος και περιλαμβάνουσα δύο διακεκριμένας Επαρχίας των αρχαίων γεωγράφων την Ιλλυρίαν και Ήπειρο Η χώοα αυτή κατά τόν μεταίωνα εκαλείτο Αρβανέσση νύν δε καλείται Αρναούτ μέν υπο των Οθωμανών, Σκίπερη δέ υπό τών εγχωρίων ήτοι των Αλβανών οίτινες και εαυτούς όνομάζουσι σκιπετάρους. Οί κάτοικοι της εκτεταμένης ταύτης επαρχίας διαφέρουσιν από αλλήλων κατά τε την εθνικότητα την γλώσσαν και την θρησκείαν διότι το μέν μεσημβρινόν μέρος της Αλβανίας ήτοι την κυρίως Ήπειρον οικούσιν οί Ηπειρώται, όντες ομόγλωσσοι και Ομόθρησκοι με τους λοιπούς Έλληνας, το δε αρκτικόν ήτοι την Ιλλυρίαν, ήτις και δύναται νά ονομασθεί κυρίως Αλβανία κατοικούσιν οί Αλβανοί ανάμικτοι οντες μετά Σέρβων καϊ Οθωμανών καί Έλλήνων. Εκτός της αλβανικής γλώσσης η οποία διαιρείται εις πολλάς διαλέκτους και ιδιώματα, λαλείται έτι εν τη Αλβανία καί η Ελληνική, η τουρκική κλπ
Στις αρχές του 20αι. ο πρωθυπουργός της Σερβίας Πάσιτς δήλωνε περί του Αλβανικού ζητήματος, σε συνέντευξη που έδωσε στην Γαλλική εφημερίδα «Χρόνος»: «Οι Αλβανοί ουδέποτε είχον ιστορικόν βίον και ουδέποτε υπήρξε Αλβανία με την γεωγραφική έννοιαν ήν δίδουσι σήμερον οι εν Ευρώπη, μάλιστα δε οι προπαγανδισταί. Ανεξαρτήτως απο το ζήτημα περί καταγωγής και γλώσσης των Αλβανών, είναι βέβαιον ότι είτε Ιλλυριοί ήσαν ούτοι αρχαιώθεν είτε μετανάστες εξ Ασίας, πολιτικόν βίον ουδέποτε έσχον». Βεβαίως τα λεγόμενα του Σέρβου πολιτικού και μάλιστα πρωθυπουργού, ο καθένας θα περίμενε να κρύβουν πολιτικές σκοπιμότητες. Ωστόσο σε αυτό που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή είναι η αναφορά του Πάσιτς στην Ασιατική καταγωγή των Αλβανών. Ὀφείλουν καί πρέπει νά ἐπιστρέψουν εἰς τήν χώραν τῶν προγόνων των.
maniatiko-report.blogspot.gr
Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.aerikes-epoxes.com/
maniatiko-report.blogspot.gr
Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.aerikes-epoxes.com/
θέλω να δώσω φόρο τιμής σε όλους εκείνους που θυσίασαν την προσωπική τους ελευθερία καιπολλοί περισσότεροι την ζωή τους για την ΠΑΤΡΙΔΑ, ώστε να υπάρχουμε εμείς σήμερα ως Έθνος και πολίτες αυτής της ένδοξης χώρας που λέγετε ΕΛΛΑΔΑ….
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου