(ΠΟΙΟΣ, ΠΟΥ και πότε ΔΙΔΑΞΕ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΟ Ή ΣΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΟΤΙ ΟΙ ΔΥΟ ΧΩΡΕΣ ΕΙΧΑΝ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ ΓΙΑ ΚΟΙΝΑ ΣΥΝΟΡΑ;
ΓΙΑ ΠΟΙΑ Σκόπια ΜΙΛΑΝΕ, ΑΦΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ & ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΑΥΤΗ, ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΚΑΝ ΚΡΑΤΙΔΙΟ «Σκόπια»…)
Το Πρωτόκολλο Αθηνών (1913) αφορά συμφωνία καθορισμού συνόρων μεταξύ Ελλάδος και Σερβίας που υπογράφηκε στην Αθήνα στις 5 Μαΐου του 1913. Ονομάζεται επίσης και Πρωτόκολλο Κορομηλά – Μπόσκοβιτς από τα ονόματα των εκπροσώπων των 2 χωρών που το υπέγραψαν.
Με το πρωτόκολλο αυτό συμφωνήθηκε μεταξύ των δύο Χωρών η εντός 20ημέρου υπογραφή Συνθήκης Ελληνο-Σερβικής φιλίας και αμυντικής συμμαχίας, η οποία και τελικά συνομολογήθηκε την 1η Ιουνίου1913 κατόπιν πρωτοβουλίας του Ελευθερίου Βενιζέλου (με παράκαμψη κάποιων εμποδίων) ως η Συνθήκη συμμαχίας Θεσσαλονίκης.
Συγκεκριμένα οι δύο κυβερνήσεις δια των όρων αυτού θα παράσχουν αμοιβαία βοήθεια έτσι ώστε οι δύο Χώρες να έχουν κοινό σύνορο δυτικά του Αξιού (Βαρδάρη), η δε χάραξη των νέων συνόρων να βασίζεται επί της «αρχής των κατεχομένων εδαφών«, («Occupation Effective»).
Έτσι το ανάπτυγμα του κοινού συνόρου θ΄ αρχίζει από τη λίμνη Οχρίδα ακολουθώντας πορεία γύρω απ΄ αυτή προς νότια τη λίμνη Πρέσπα, νότια του Μοναστηρίου (που παραμένει στη Σερβία), και ακολουθώντας στη συνέχεια τη γραμμή διαχώρισης του ποταμού μεταξύ Τσέρνας και Μογλενίτσας καταλήγει στον Αξιό, 3χλμ νότια από τηΓευγελή.
Επίσης προσδιορίζεται ότι και οι δύο Χώρες θα συμφωνήσουν την Ελληνοβουλγαρική και Σερβοβουλγαρική οριοθετική γραμμή αντίστοιχα επί της αυτής αρχής.
Δηλαδή το σερβικό σύνορο από βόρεια της Γευγελής θ΄ ανέρχεται το ρουν του Αξιού μέχρι τη συμβολή του παραπόταμου Μπεγκαλνίτσα και εκ του ρου του δεύτερου μέχρι τα παλαιά τουρκοβουλγαρικά σύνορα, ενώ το ελληνικό θα διέρχεται από νότια του Κιλκίς, βόρεια της Νιγρίτας και από εκεί από τη λίμνη Αχινού (Κερκίνης) και του Αγγίστα ποταμού που κατέρχεται προς τη θάλασσα, ανατολικότερα του λιμένα των Ελευθερών.
Στο αυτό Πρωτόκολλο συμφωνήθηκε επίσης πως σε περίπτωση που δεν θα είναι εφικτή συμφωνία με τη Βουλγαρία με βάση την παραπάνω αρχή καθορισμού συνόρων, θα προτείνουν τη προσφυγή σε διαιτησία.
Αν όμως αντ΄ αυτών η Βουλγαρία εκδηλώσει επιθετική στάση προς επιβολή των αξιώσεών της δια των όπλων, οι δύο Χώρες (Σερβία και Ελλάδα) αναλαμβάνουν την υποχρέωση «προκειμένου να εξασφαλίσουν την ακεραιότητα των κτήσεών τους να παράσχουν αμοιβαία στρατιωτική βοήθεια και να μη συνάψουν ειρήνη (με τη Βουλγαρία), παρά μόνο από κοινή συμφωνία».
Επίσης Σερβία και Ελλάδα αναλαμβάνουν ν΄ ακολουθήσουν την αυτή διπλωματική στάση στις διάφορες διαπραγματεύσεις για την διανομή των εδαφών που παραχωρήθηκαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Τέλος η Ελλάδα υποσχέθηκε να παράσχει για μια 50ετία κάθε δυνατή διευκόλυνση στο σερβικό εξαγωγικό εμπόριο δια του λιμένα της Θεσσαλονίκης και των σιδηροδρομικών γραμμών προς Σκόπια και Μοναστήρι.
Ο διακανονισμός αυτός των συνόρων πράγματι δεν έγινε δεκτός από την Βουλγαρία, και παρά την παρέμβαση ρωσικής διαιτησίας σύντομα, στις 16 Ιουνίου 1913, ξέσπασε με την επίθεση της Βουλγαρίας οΒ’ Βαλκανικός Πόλεμος.
————————————————————————-
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όταν ακόμα και οι ιστορικοί αγνοούν, ή άν προτιμάτε «αγνοούν», την τόσο σημαντική και μεγάλης Εθνικής σημασίας Συνθήκη των Αθηνών του 1913 μεταξύ Ελλάδος & Σερβίας για χάραξη ΚΟΙΝΩΝ συνόρων, τί και πώς να το μάθει ο μέσος Έλλην;
Προφανώς για να εξακουλουθεί εις το ΔΙΗΝΕΚΕΣ η απύθμενη εξαπάτησίς του, για το μεγάλο ‘Τιτοϊκό’ παραμύθι περί ψευδομακεδονίας και ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ κρατιδίου και άλλων ιστοριών της …Χαλιμάς!
ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ!
Ερωτήστε όποιον βουλευτή ή υπουργό θέλετε!
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ Ι Δ Ε Α ….
Και όμως αυτοί οι ολέθριοι και διαχρονικώς ΠΑΝΑΣΧΕΤΟΙ ‘εθνοπατέρες’ θα αποφασίσουν με την ψήφο τους την ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ διαιώνιση της υπάρξεως της Βαρντάρσκα, χάριν των αμερικανικών εννοείται συμφερόντων…
Συντακτική ομάδα «ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ«
θέλω να δώσω φόρο τιμής σε όλους εκείνους που θυσίασαν την προσωπική τους ελευθερία καιπολλοί περισσότεροι την ζωή τους για την ΠΑΤΡΙΔΑ, ώστε να υπάρχουμε εμείς σήμερα ως Έθνος και πολίτες αυτής της ένδοξης χώρας που λέγετε ΕΛΛΑΔΑ….
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου