-
Για εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες νεκρούς φοιτητές στο Πολυτεχνείο, έκανε λόγο η μαρξιστική προπαγάνδα μετά το… σωτήριον έτος 1974.
Μάλιστα, είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι τους έθαψαν ομαδικώς (για να τους αποκρύψουν) στο νεκροταφείο Ζωγράφου.
Προς ανεύρεση των «ηρωικών νεκρών», ο τότε δήμαρχος Ζωγράφου Δ. Μπέης, κατέσκαψε το νεκροταφείο της περιοχής του, αλλά φευ, νεκρούς σε ομαδικούς τάφους… δεν ανακάλυψε.
Μία εκ των «ηρωικών νεκρών του Νοέμβρη», ήτο και η Ηλένια.
Επρόκειτο για μια πανέμορφη κοπέλα, το σκίτσο της οποίας ετοποθετήθη ανάμεσα στα λουλούδια και τις φωτογραφίες των υπολοίπων ανύπαρκτων νεκρών, που «κοσμούσαν» κάθε επιφάνεια του κτιρίου, κατά την πρώτη επέτειο του «ηρωικού Νοέμβρη».
Κάτω από το σκίτσο, τοποθετήθηκε κι ένα σημείωμα το οποίο έλεγε τα εξής συγκινητικά:
«Την λένε Ηλένια Ασημακοπούλου.
Είναι το κορίτσι μου.
Χάθηκε το βράδυ της σφαγής.
Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της.
Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει».
Η κομμουνιστική εφημερίς “Αυγή”, ανέλαβε εργολαβικώς την προώθηση της ιστορίας, υπό τον τίτλον «Τι απόγινε η Ηλένια μου;
Η τραγωδία ενός αγοριού που ψάχνει ακόμα για το δολοφονημένο κορίτσι του» και τον υπότιτλο: «Ηλένια Ασημακοπούλου.
Χτυπήθηκε στις 17 Νοέμβρη στη Στουρνάρα από σφαίρα.
Τι απόγινε;».
Η Ηλένια έγινε θρύλος και σύμβολο του… αγώνος.
Όλοι ομιλούσαν περί αυτής και κατέθεταν στεφάνια στη μνήμη της.
Τελικώς, απεδείχθη ότι ο φοιτητής Ηλιόπουλος, ο οποίος είχε αναρτήσει το σκίτσο, το είχε πάρει από… διαφήμιση σαμπουάν.
Η «ηρωική νεκρή» Ηλένια, απεδείχθη ότι ήταν… φωτομοντέλο της αγγλικής εταιρίας παρασκευής σαμπουάν με την επωνυμία «ΜΠΡΕΚ».
Η σχετική διαφήμιση είχε δημοσιευθεί σε πολλά ξένα περιοδικά και στην αγγλική έκδοση του γνωστού «Vogue».
Το δε όνομα του μοντέλου ήταν Νάνσυ Κρίντλαντ, από την Νέα Ζηλανδία, κάτοικος Λονδίνου, η οποία δεν είχε επισκεφθεί ποτέ την Αθήνα κι ούτε εγνώριζε κατά που πέφτει το… Πολυτεχνείο των Αθηνών.
Το δε όνομα του μοντέλου ήταν Νάνσυ Κρίντλαντ, από την Νέα Ζηλανδία, κάτοικος Λονδίνου, η οποία δεν είχε επισκεφθεί ποτέ την Αθήνα κι ούτε εγνώριζε κατά που πέφτει το… Πολυτεχνείο των Αθηνών.
Η άδοξος κατάληξις του παραμυθιού;
Ο ευφάνταστος και απατεωνίσκος κομμουνιστής φοιτητής, κατεδικάσθη -εν κρυπτώ- σε φυλάκιση οκτώ μηνών (για διασπορά ψευδών ειδήσεων), στις 18/02/1975 και η μαρξιστική προπαγάνδα έπεσε με τα μούτρα στους… υπολοίπους «ηρωικούς νεκρούς».
Αποφεύγοντας, όμως, να δίδει στην δημοσιότητα σκίτσα, φωτογραφίες και ονόματα.
Προφανώς, σεβόμενη την… ανωνυμία τους!
-
Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος
θέλω να δώσω φόρο τιμής σε όλους εκείνους που θυσίασαν την προσωπική τους ελευθερία καιπολλοί περισσότεροι την ζωή τους για την ΠΑΤΡΙΔΑ, ώστε να υπάρχουμε εμείς σήμερα ως Έθνος και πολίτες αυτής της ένδοξης χώρας που λέγετε ΕΛΛΑΔΑ….
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου